ترکیب بهینه متغیرها برای شبیه سازی رواناب در حوزه آبخیز امامه با استفاده از آزمون گاما

  • سال انتشار: 1392
  • محل انتشار: فصلنامه دانش آب و خاک، دوره: 23، شماره: 4
  • کد COI اختصاصی: JR_WASO-23-4_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 277
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

علیرضا شریفی

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد منابع آب، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

یعقوب دین پژوه

دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

احمد فاخری فرد

استاد، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

علیرضا مقدم نیا

دانشیار، گروهاحیایمناطقخشکوکوهستانی،دانشکدهمنابعطبیعی،دانشگاهتهران

چکیده

رواناب ناشی از بارش یک فرایند پیچیده و غیرخطی بوده و بنابراین، مدل­سازی آن چندان آسان نیست. هدف این مطالعه کاربرد آزمون گاما برای انتخاب ترکیب بهینه متغیرهای ورودی در مدل­سازی رواناب رودخانه حوزه آبخیز امامه می­باشد. برای تعیین بهینه تعداد داده­های مورد نیاز برای مدل­سازی از آزمون M استفاده شد. داده­های بارندگی P(t) و روانابR(t)  در مقیاس روزانه و در طول دوره آماری ۱۳۸۸- ۱۳۷۹ استفاده شد. همچنین هشت متغیر ورودی شامل سری مربوط به جریان با تاخیر یک روزه (R(t-۱))، دو روزه (R(t-۲))، سه روزه (R(t-۳)) و چهار روزه (R(t-۴))، سری بارندگی روزانه بدون تاخیر زمانی (P(t)) و با تاخیرهای یک روزه (P(t-۱))، دو روزه (P(t-۲)) و سه روزه (P(t-۳)) استفاده شد. مدل­سازی جریان آب رودخانه با استفاده از تعداد نقاط بهینه متغیرهای منتخب با روش­های شبکه عصبی مصنوعی و رگرسیون خطی محلی انجام شد. نتایج نشان داد که شش متغیر شامل P(t)، P(t-۱)، P(t-۲)، P(t-۳)، R(t-۱) و R(t-۲) بهینه ترکیب متغیرها در مدل­سازی جریان رودخانه حوزه مذکور می­باشند. همچنین با استفاده از خروجی آزمون M تعداد ۱۴۰۵ داده برای بخش آموزش مدل­سازی مناسب تشخیص داده شد. نتایج حاکی از این واقعیت است که روش رگرسیون خطی محلی LLR)) در قسمت آموزش از دقت بالاتری نسبت به روش شبکه­های عصبی مصنوعی برخوردار است، در حالیکه در مرحله  تست مدل، روش شبکه عصبی از دقت بیشتری برخوردار بود. مقدار R۲ و RMSE روش LLR در بخش آموزش بترتیب معادل ۹۶/۰ و ۷/۱ بدست آمد.

کلیدواژه ها

آزمون گاما, حوزه آبخیز امامه, رگرسیون خطی محلی, شبکه عصبی مصنوعی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.