مریم رضایی - دانش آموخته کارشناسی ارشد و استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه زابل
محمد نهتانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد و استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه زابل
علیرضا مقدم نیا - دانشیار گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران
علیجان آبکار - دکتری آبخیزداری مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان
معصومه رضایی - مربی گروه مهندسی برق و کامپیوتر، دانشگاه سیستان و بلوچستان

یکی از مهم ترین مشکلات در مدیریت و برنامه ریزی منابع آب، پیش بینی بلندمدت بارش، به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک هست. تغییر اقلیم از طریق تغییر در الگوی بارش بر رژیم هیدرولوژیکی نواحی مختلف تاثیر گذار است. در این مطالعه، اثر تغییر اقلیم بر میزان بارش ایستگاه های چترود و سعادت آباد سیرجان، با استفاده از خروجی های مدلHadCM۳ ، تحت سناریوهای A۲ و B۲ و از طریق مدل ریزمقیاس کننده SDSM برای سه دوره (۲۰۳۹-۲۰۱۰)، (۲۰۶۹-۲۰۴۰) و (۲۰۹۹-۲۰۷۰) میلادی، پیش بینی و در ادامه، با توجه به معیارهای آماری ارزیابی کارآیی مدل مانند میانگین خطای مطلق (MAE)، جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) و ضریب ناش- ساتکلیف (NS)، نتایج حاصله از مدل مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها، بیان گر عملکرد بالای مدل SDSM در هر دو ایستگاه هست. همچنین میزان بارش سالانه تا سال ۲۰۹۹، در ایستگاه چترود در سناریوهای A۲ وB۲، به ترتیب (۰۲/۱۰) و (۸۷/۸) میلی متر کاهش و در ایستگاه سعادت آباد سیرجان حدود (۵۱/۱۶) و (۰۹/۱۴) میلی متر نسبت به دوره پایه کاهش خواهد داشت.

بارش, تغییر اقلیم, پیش بینی, ریزمقیاس نمایی, مدل SDSM