فاطمه زارع زاده - دانش-آموخته کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشگاه یزد
علی اکبر کریمیان - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه یزد
حمید سودایی زاده - دانشیار گروه مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه یزد

شوری یک مسئله فراگیر و محدود-کننده توسعه فضای سبز شهری در مناطق خشک است. به-دلیل کمبود آب با کیفیت مناسب در این مناطق، استفاده از آب­های با کیفیت پایین­تر جهت آبیاری گیاهان مورد توجه قرار گرفته و معرفی گونه­های متحمل به شوری جهت استفاده در فضای سبز شهری امری ضروری است. این پژوهش در شرایط گلخانه جهت بررسی اثر پنج سطح شوری آب آبیاری شامل ۴/۰، ۳، ۶، ۹ و ۱۲ دسی­زیمنس بر متر در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار بر روی برخی شاخص­های فیزیولوژیکی گیاه خرزهره (Nerium oleander) به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که شوری منجر به افزایش معنادار غلظت سدیم و کاهش میزان پتاسیم ریشه در تمامی سطوح شوری در مقایسه با تیمارشاهد شد. میزان سدیم برگ خرزهره تنها در سطح شوری ۱۲ دسی­زیمنس بر متر در مقایسه با تیمار شاهد معنا­دار بود. غلظت پتاسیم در اندام­ هوایی خرزهره تحت تاثیر شوری قرار نگرفت. همچنین با افزایش شوری مقدار پرولین برگ ها افزایش یافت، ولی در مقدار قندهای محلول و کلروفیل تغییر معناداری بین تیمارهای مختلف مشاهده نشد. به نظر می­رسد خرزهره با تجمع پرولین، جذب و نگهداری یون­های سدیم و کلرید در ریشه و عدم انتقال آن­ها به برگ­،  تنش شوری را تحمل نموده است.

تنش شوری, خرزهره(Nerium oleander), خصوصیات فیزیولو‍یک, فضای سبز