برهمکنش قارچ های میکوریز آربوسکولار و منابع آهن بر ویژگی های رشد و جذب عناصر غذایی پایه مکزیکن لایم

به منظور مطالعه اثر قارچ­های میکوریزی، منابع و سطوح مختلف آهن بر رشد و جذب عناصر غذایی پایه مکزیکن لایم (Citrus aurantifolia L)(که ­یکی از پایه­های بسیار مهم مرکبات در مناطق جنوب کشور محسوب می­شوند)، آزمایش گلخانه­ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه فاکتور و چهار تکرار انجام گرفت. فاکتورها شامل قارچ میکوریز در سه سطح (شاهد بدون قارچ میکوریز، Rhizophagus irregularis ، Glomus versiforme)، منابع آهن در دوسطح (کلات آهن و سولفات آهن) و هرکدام از این منابع در۳ سطح (۰، ۵/۷ و ۱۵ میلی­گرم آهن بر کیلوگرم)  بود. نتایج نشان داد که برهمکنش قارچ و منابع آهن به­طور مو­ثر­ی باعث بهبود صفات رشدی و غلظت عناصر غذایی نیتروژن، پتاسیم، آهن، روی، مس و منگنز گیاه می­شود. نتایج نشان داد که در تیمارهای مایه­زنی با قارچ، با افزایش سطوح آهن، غلظت عناصر غذایی آهن، روی، مس و منگنز در گیاه افزایش یافته است که احتمالا بدلیل اثرات متعادل کنندگی همزیستی میکوریزی بر غلظت عناصر غذایی در گیاه می­باشد. تیمارهای کاربرد همزمان قارچ با سولفات آهن به­نظر می­رسد که بر روی صفات رشدی مختلف تاثیر مناسب داشته است و به­جای کلات آهن یا در کاهش مصرف آن می­تواند موثر باشد.

کلیدواژه ها:

آهن ، پایه مکزیکن لایم ، عناصر غذایی ، مرکبات ، همزیستی میکوریزی