تحلیل مشخصه های خشکسالی های تبریز (۲۰۱۵-۱۹۵۱)

در این مطالعه، جهت بررسی خشکسالی­های تبریز، از آمار بارش­های ماهانه (۲۰۱۵-۱۹۵۱) استفاده شد. سه مشخصه خشکسالی، شامل دوره تداوم، شدت و بزرگی خشکسالی از مشاهدات تخمین زده شدند. مناسب­ترین توزیع آماری بر هر کدام از مشخصه­های خشکسالی برازش داده شد. آنگاه ۵۰۰ سری مصنوعی با طول مشابه با مشاهدات برای هر مشخصه تولید شد. دو حد­آستانه­ای، شامل میانگین بارش سالانه ( ) و میانگین منهای انحراف­معیار بارش سالانه ( )، برای تحلیل در نظر گرفته شد. نتایج حد­آستانه اول نشان داد که برای سری مشاهدات، بیشینه مقدار مشخصه­های Ld، Sd و Md به­ترتیب، برابر ۷ سال، ۵۰۰ میلی­متر و ۷۱ میلی­متر در سال بود. توزیع­های پوواسون، پیرسون نوع ۵ و ویکبای به­ترتیب، برای برازش مشخصه­های Ld، Sd و Md مناسب تشخیص داده شدند. چندک ۹۰ درصد برای مشخصه­های Ld، Sd و Md به­ترتیب ۵ سال، ۴۴۳ میلی­متر و ۱۰۳ میلی­متر در سال به­دست آمد. بزرگی خشکسالی، در دوره­های خشکی روی داده در تبریز حداقل ۱۴ و بیشینه ۷۱ میلی­متر در سال بود. نتایج حد­آستانه دوم نشان داد که برای سری مشاهدات، بیشینه مقدار مشخصه­های Ld، Sd و Md به­ترتیب معادل ۲ سال، ۷۶ میلی­متر و ۳۸ میلی­متر در سال بود. هم­چنین توزیع­های یکنواخت، بور و مقادیر کرانه­ای به­ترتیب برای Ld، Sd و Md مناسب بود. چندک۹۰ درصد برای Ld، Sd و Md به­ترتیب ۲ سال، ۵۱ میلی­متر و ۳۸ میلی­متر در سال به­دست آمد.

کلیدواژه ها:

بزرگی خشکسالی ، تبریز ، دوره تداوم ، شدت خشکسالی ، مشخصه های خشکسالی