تاثیر آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک بتائین دار بر رشد، بقا، مقاومت محیطی و ترکیب شیمیایی بدن لاروهای میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus)

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر بتائین بر شاخص های رشد، درصد بقا، مقاومت در برابر تنشهای محیطی شوری (۴۵ و ۱۰ قسمت در هزار)، دما (۴۲ درجه سانتی گراد)، فرمالین (۱۵۰ قسمت در میلیون) و ترکیب شیمیایی بدن لاروهای میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام شد. آزمایشات در قالب طرح کاملا تصادفی در ۴ تیمار غذایی با ۳ تکرار در ۱۲ مخزن ۱۸ لیتری انجام گرفت. تیمارهای غذایی عبارت بودند از ناپلیوس تازه آرتمیا و غذای خشک (تیمار شاهد)، ناپلیوس آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک (تیمار۱)، ناپلیوس تازه آرتمیا و غذای خشک حاوی بتائین (به مقدار ۸/۰درصد جیره) (تیمار۲) و ناپلی آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک حاوی بتائین (به مقدار ۸/۰درصد جیره) (تیمار ۳). میگوها ۶ بار در روز، هر ۴ ساعت یکبار تغذیه می شدند. نتایج نشان داد که در تیمارهای حاوی بتائین (تیمارهای ۱، ۲ و ۳) رشد و درصد بقای لاروها بطور معنی داری نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود (۰۵/۰> p). در آزمایش های مقاومت به شرایط محیطی نیز تیمارهای حاوی بتائین درصد بقای بالاتری نسبت به تیمار شاهد داشتند (۰۵/۰> p). تجزیه لاشه بدن میگوها اختلاف معنی داری را از نظر میزان پروتئین، چربی و خاکستر بین تیمارهای مختلف نشان نداد (۰۵/۰