ارزیابی سرعت تکثیر، میزان پروتئین و برخی خصوصیات فیزیولوژیک دو سویه فیتوپلانکتون آب شور ریز جلبک Dunaliella، تحت اثر تغییر برخی عوامل محیطی

نظر به اهمیت گزینش سویه و تکثیر فیتوپلانکتون به منظور تغذیه آبزیان پرورشی، ارزیابی سرعت تکثیر، میزان پروتئین و برخی خصوصیات فیزیولوژیک دو سویه فیتوپلانکتون آب شور ریز جلبک Dunaliella sp. (استخراج‎شده از ایران) و UTEX۲۵۳۸-Dunaliella bardawil(غیر‎ایرانی)در شرایط مهم محیطی متفاوت از نظر شدت های نوری ۵۰µE و ۱۵۰µE، غلظت‎های ۰/۱،۰/۵، ۱،۱/۵،۲و۳ مولار NaCl در مدت ۲۴روز انجام گرفت. سویه ایرانی از نظر طولانی بودن مرحله لگاریتمی رشد، دارا بودن بیشترین تعداد سلول (cells/ml۱۰۶×۱۹) در غلظت های نمکی ۰/۵ و ۰/۱ مولار (بترتیب در شدت های نوری ۱۵۰µE و ۵۰µE)، بالاتر بودن محتوای کلروفیلی و کاروتنوئیدی،اندازه سلولی بزرگتر (µm۳۹۵/۸۷±۱۶/۳۰۷) و بیشترین مقدار وزن خشک در غلظت ۰/۵مولار (در روز ۸ام کشت و ۱۵۰µE)، بر سویه خارجی اولویت داشت. مقدار پروتئین در هر دو سویه در روز ۸ام به بیشترین مقدار رسید ولی بیشینه آن به بارداویل در ۱۵۰µEاختصاص داشت. بیشترین نرخ رشد ویژه (SGR) و کمترین زمان دوبرابر شدن سلول ها(DT) ، در ۵۰µEبه غلظت های ۰/۱ و ۰/۵ (بترتیب در سویه ایرانی و بارداویل) و در ۱۵۰µE به غلظتهای ۰/۵ (سویه‎ایرانی)و ۱و۱/۵ مولار (سویه بارداویل) مربوط بود. بیشترین SGR و کمترین DT سویه D.bardawil در۵۰µE و برای .Dunaliella sp در ۱۵۰µE (هر دو درمولاریته ۰/۵) مشاهده شد. افزایش شدت نور از ۵۰µE به ۱۵۰µE، سبب کاهش کلروفیل و کاروتنوئید و بالعکس افزایش پروتئین و بیشترین وزن تر در روز ۸ام در اکثر نمونه ها گردید. بطورکلی، سویه ایرانی در غلظت های کمتر نمکی و هر دو شدت نوری از رشد بهتر و سویه بارداویل در نور بیشتر از مقدار پروتئین بیشتری برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

تغذیه آبزیان ، ریز جلبک دانالیه لا ، نرخ رشد ویژه ، فیتوپلانکتون ، پروتئین سلول