بهینه سازی فرآیند انعقاد و لخته سازی در تصفیه فاضلاب صنایع غذایی: یک مطالعه آزمایشگاهی

زمینه و هدف: فاضلاب های صنایع غذایی دارای بار آلودگی بالایی می­باشد که در نتیجه مصرف آب در مراحل مختلف، تولید می­گردد. در صورت عدم مدیریت و نظارت کافی بر تصفیه فاضلاب صنایع غذایی، می­تواند به عنوان یک منبع آلاینده محیط زیستی محسوب شود. هدف این مطالعه بهینه سازی فرآیند انعقاد و لخته سازی برای تصفیه فاضلاب صنایع غذایی بود. مواد و روش­ها: مطالعه حاضر از نوع آزمایشگاهی بود. در این مطالعه از سولفات آلومینیوم و پلی آلومینیوم کلراید به عنوان منعقدکننده و از پلی الکترولیت­های کاتیونی C-۲۷۰ و آنیونی A-۳۰۰ به عنوان کمک منعقدکننده استفاده شد. سپس بهینه سازی پارامترهای pH (۵/۱۰- ۵/۴)، غلظت منعقدکننده (۸۰۰-۳۰۰ میلی­گرم بر لیتر) و کمک منعقدکننده (۸-۳ میلی­گرم بر لیتر) با محاسبه راندمان حذف کدورت، کل جامدات معلق و اکسیژن مورد نیاز شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصله با استفاده از ضریب هم بستگی پیرسون آنالیز گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که در pH بهینه برابر با ۵/۸، غلظت ۶۰۰ میلی­گرم بر لیتر پلی آلومینیوم کلراید در ترکیب با ۵ میلی­گرم بر لیتر از پلی الکترولیت کاتیونی C-۲۷۰ راندمان حذف برای کدورت، TSS و COD به ترتیب ۷۵/۹۸، ۵/۹۸ و ۴/۸۲ درصد بود. نتیجه گیری: می­توان نتیجه گرفت که فرآیند انعقاد و لخته سازی با استفاده از پلی کلرید آلومینیوم و پلی الکترولیت های کاتیونی C-۲۷۰ کارایی مناسبی در تصفیه پساب با این شرایط را دارد و با کاهش مواد آلی می­تواند به عنوان یک مرحله پیش تصفیه قبل از تصفیه بیولوژیکی به کار رود. واژه­های کلیدی: بهینه سازی، انعقاد، صنایع غذایی، سولفات آلومینیوم، پلی آلومینیوم کلراید، پلی الکترولیت

کلیدواژه ها:

Optimization ، Coagulation ، Food Industry ، Aluminum sulfate ، Poly-aluminum-chloride ، Polyelectrolyte ، بهینه سازی ، انعقاد ، صنایع غذایی ، سولفات آلومینیوم ، پلی آلومینیوم کلراید ، پلی الکترولیت