نگین جاوید - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)
محمدهادی ابوالحسنی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)

چکیده زمینه و هدف: آلوده شدن آب به ترکیبات نفتی موجب گسترش فناوری­های جدید برای حذف آلودگی­های نفتی گردیده است. هدف از انجام این پژوهش تعیین کارآیی نانو اکسید روی در جذب نفت از محیط آبی بود. مواد و روش­ها: در این پژوهش آزمایشگاهی که در تابستان سال ۱۳۹۸ انجام گرفت، از نانواکسید روی به عنوان جاذب برای حذف آلودگی نفتی از پساب استفاده شد. خصوصیات جاذب با استفاده از آنالیز  XRD،FTIR  FESEM  و ICP-OES تعیین شد. آزمایشات جذب به صورت ناپیوسته با استفاده از محلول­های آزمایشگاهی حاوی نفت انجام گرفت و شرایط بهینه جذب با تغییر فاکتورهای موثر بر جذب مانند pH، غلظت نفت، زمان تماس و مقدار جاذب در سطوح مختلف، مورد بررسی قرار گرفت. جهت پردازش داده­ها از طرح بلوکی کاملا تصادفی استفاده شد. یافته­ها: میزان جذب بعد از ۲۰ دقیقه و به مقدار ۱/۷۴ درصد و به صورت ثابت درآمد. بیش ترین میزان جذب در ۷=pH به­میزان ۲۵/۸۷ درصد و کمترین مقدار آن در ۹=pH به­میزان ۹/۶۶ درصد حاصل شد. میزان جذب نانو ذره با اختلاف معنی داری نسبت به سایرین در ۵/۱ گرم در لیتر بیش ترین (۹/۷۹ درصد) بود. در نهایت میزان جذب نفت در غلظت ۱۰۰ میلی­گرم/لیتر به میزان ۵/۸۳ درصد با اختلاف معنی­داری بیش تر از دیگر غلظت­ها دیده شد. جذب نفت توسط نانوذره اکسید روی با مدل Freundlich مطابقت داشت (۹۹/۰=R۲). نتیجه­گیری: جاذب نانواکسید روی کارآیی بالایی در جذب نفت از پساب دارد و می­تواند در رفع آلودگی نفتی مورد استفاده قرار گیرد. واژه­های کلیدی: آلودگی نفتی، ایزوترم جذب، نانو اکسید روی، فاکتورهای موثر بر جذب

Oil pollution, Adsorption isotherm, Zinc nano oxide, Factors affecting adsorption, آلودگی نفتی, ایزوترم جذب, نانو اکسید روی, فاکتورهای موثر بر جذب