تاثیر محیط تلفیقی موسیقی محور بر مهارت های رشد حرکتی در کودکان طیف اتیسم: یک مطالعه نیمه تجربی

چکیده زمینه و هدف: استفاده از مداخلات تلفیقی در کودکان اتیسم در حال گسترش است. علاقه کودکان اتیسم به موسیقی و توانایی درک آن می تواند در مداخلات درمانی موثر واقع شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر محیط تلفیقی مبتنی بر موسیقی بر مهارت های رشد حرکتی در کودکان اتیسم انجام شد. مواد و روش­ها: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. آزمودنی ها به روش نمونه گیری در دسترس از بین کودکان مبتلا به اوتیسم در مرکز اوتیسمی روزنه همدان در سال ۱۳۹۸ انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در مجموع ۱۵ کودک اتیسم گروه مداخله را تشکیل دادند و ۱۵ کودک اتیسم گروه کنترل را تشکیل دادند. گروه آزمایش یک برنامه تمرینی همراه با موسیقی را به مدت ۱۲ هفته انجام دادند و گروه کنترل فقط یک برنامه تمرینی ۱۲ هفته ای را انجام دادند. داده ها با فرم دموگرافیک، و مقیاس آزمون رشد حرکتی Lincoln-Oseretsky جمع آوری شد. از آزمون هایt  مستقل و "آنالیز کواریانس تک متغیره" برای سنجش تاثیر مداخله موسیقی استفاده شد. یافته ها: مشخص شد که میانگین نمره مقیاس Lincoln-oseretsky در گروه مداخله در پس آزمون به طور معنی داری بالاتر از پیش آزمون بود(۰۵/۰P<). نتیجه­گیری: نتایج نشان داد که محیط تلفیقی مبتنی بر موسیقی می تواند در رشد مهارت­های حرکتی در کودکان مبتلا به اوتیسم موثر باشد. بنابراین، مداخله تلفیقی شامل موسیقی در کنار سایر روش های درمانی می تواند منجر به نتایج مفیدی در بهبود عملکرد کودکان مبتلا به اتیسم شود. واژه های کلیدی: محیط تلفیقی، موسیقی، رشد حرکتی، اتیسم

کلیدواژه ها:

Blended environment ، Music ، Motor skills ، Autism   ، محیط تلفیقی ، موسیقی ، رشد حرکتی ، اتیسم