تاثیر یک دوره تمرین استقامتی بر میزان بیان ژن های PRDX۶ و KAT۲B در هیپوکمپ موش های صحرایی آلزایمری شده با آمیلوئید بتا: یک مطالعه تجربی
عنوان مقاله: تاثیر یک دوره تمرین استقامتی بر میزان بیان ژن های PRDX۶ و KAT۲B در هیپوکمپ موش های صحرایی آلزایمری شده با آمیلوئید بتا: یک مطالعه تجربی
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-19-5_005
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-19-5_005
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه پناه زاده - physical education, lorestan
رحیم میرنصوری - Department of Physical Education and Sport Sciences, Faculty of Literature and Human Sciences, Lorestan University, Khorramabad, IR Iran
مسعود رحمتی - Department of Physical Education and Sport Sciences, Faculty of Literature and Human Sciences, Lorestan University, Khorramabad, IR Iran
خلاصه مقاله:
فاطمه پناه زاده - physical education, lorestan
رحیم میرنصوری - Department of Physical Education and Sport Sciences, Faculty of Literature and Human Sciences, Lorestan University, Khorramabad, IR Iran
مسعود رحمتی - Department of Physical Education and Sport Sciences, Faculty of Literature and Human Sciences, Lorestan University, Khorramabad, IR Iran
چکیده
زمینه و هدف: بیماری آلزایمر رایج ترین شکل زوال عقل است. (Lysine Acetyltransferase ۲B) KAT۲B یک پروتئین میتوکندریایی است که به عنوان ارگان کنترل کننده پاکسازی میتوکندری توسط میتوفاژی شناخته شده است. PRDX۶ (Peroxiredoxin ۶) تنظیم کننده کلیدی میتوفاژی است و نقش حیاتی در حفظ هموستاز ROS (Reactive oxygen species) میتوکندری ایفاء می کند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر تمرین استقامتی شنا بر میزان بیان ژن های PRDX۶ و KAT۲B در هیپوکمپ مدل موش صحرایی نر نژاد ویستار پس از القاء آلزایمر می باشد.
مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر، ۱۸ سر موش صحرایی به صورت تصادفی به ۳ گروه کنترل، آلزایمر و گروه تمرین-آلزایمر تقسیم شدند. مدل آلزایمر با تزریق آمیلوئید بتا ۴۲-۱ به منطقه CA۱ هیپوکمپ ایجاد شد و موش های صحرایی گروه تمرینی به مدت ۳ هفته، هر روز و به مدت ۳۰ دقیقه در تمرین شنا شرکت کردند. به منظور تایید مدل آلزایمر از رنگ آمیزی تیوفلاوین و برای تعیین میزان بیان ژن های مورد نظر از روش Time PCR Real استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد.
یافتهها: بین میزان پلاکهای بتا آمیلوئید در دو گروه آلزایمر و کنترل تفاوت معنیدار وجود داشت (۰۰۱/۰>P). آلزایمر موجب کاهش معنی دار بیان ژن های PRDX۶ و KAT۲B در هیپوکمپ گروه آلزایمر در مقایسه با گروه کنترل شد (۰۰۱/۰>P) و بهدنبال اجرای تمرین استقامتی، بیان ژن PRDX۶ در مقایسه با گروه آلزایمر افزایش نشان داد (۰۲۷/۰=P).
نتیجهگیری: بهنظر میرسد تمرین استقامتی می تواند موجب حفظ تعادل اکسیداتیو و بهبود هموستاز میتوکندری در بیماری آلزایمر شود.
واژههای کلیدی: آلزایمر، تمرین استقامتی، موش صحرایی، PRDX۶، KAT۲B
کلمات کلیدی: Alzheimer, Endurance training, Rat, PRDX۶, KAT۲B, آلزایمر, تمرین استقامتی, موش صحرایی, PRDX۶, KAT۲B
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1586451/