جمهوری اسلامی ایران، محور مقاومت و شکل دهی نظم منطقه ای غرب آسیا

از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون، مقاومت و مبارزه با استکبار جهانی به مهم ترین راهبرد عملی سیاست خارجی ایران تبدیل شده است. به گونه ای که امروزه شبکه ای از کنشگران انقلابی در عرصه جهانی متاثر از این آموزه ها و در چارچوب محور مقاومت علیه نظام سلطه فعالیت می کنند. جمهوری اسلامی ایران، با بهره گیری از رویدادهای منطقه ای، به عنوان یک کنشگر فعال در منطقه عمل کرده و با حمایت از محور مقاومت جایگاه خود را در معادلات امنیتی منطقه تقویت کرده است. درحالی که ایران توانسته است پس از انقلاب اسلامی نفوذ امنیتی خود در منطقه را افزایش دهد، به طور هم زمان با اتحادهای منطقه ای ضد محور مقاومت و مخالفت های بین المللی مواجه بوده است. با این حال محور مقاومت اینکه چه عاملی باعث تقویت نفوذ ایران و محور مقاومت در منطقه غرب آسیا شده است سوالی است که تلاش می شود در این مقاله به آن پاسخ داده شود. استدلال نویسندگان این است که جمهوری اسلامی ایران با استفاده از پیوندهای تاریخی و استفاده هم زمان از قدرت سخت و نرم، توانسته است نفوذ راهبردی خود را در سطح منطقه ای تعمیق ببخشد. روش پژوهش کیفی و مبتنی بر مطالعه موردی است و شیوه گردآوری پژوهش مبتنی بر مصاحبه با خرگان و مطالعه متون و سایت های تحلیلی و راهبردی است.

کلیدواژه ها:

جمهوری اسلامی ایران ، غرب آسیا ، حزب الله ، عمق راهبردی ، محور مقاومت