سعید متصدی زرندی - گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و ایمنی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
رسول نصیری - گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
مهتاب احمدی - گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

زمینه و هدف : پایداری محیط زیست یک الزام برای سیستم های حمل و نقل شهری مدرن است. انتخاب گزینه ی مناسب حمل و نقل عمومی در هر سیستم شهری نه تنها منجر به توسعه ی پایدار حمل و نقل شهری میگردد، بلکه همچنین فرآیند برنامه ریزی را با خصوصیات افراد آن جامعه تطبیق داده و سبب تشویق افراد به استفاده از آن و در نتیجه افزایش بهره وری آن می گردد. از این رو هدف از انجام پژوهش حاضر ارزیابی اثرات زیست محیطی توسعه سیستم حمل و نقل عمومی برقی در شهر تهران می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه پس از اخذ داده های مستند و منتشر شده شامل (کتب ، مقالات حمل و نقلی و اخذ آمارهای حمل و نقل شهر تهران از شرکت های اتوبوس رانی و سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری)، از روش AHP-TOPSSIS برای انتخاب بهترین گزینه جهت توسعه حمل و نقل عمومی در شهر تهران بهره گرفته شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که گزینه اجرای سیستم حمل و نقل برقی با سرمایه گزاری بخش خصوصی و اعطای تسهیلات دولتی (۰.۵۷۹۸)، استفاده از سیستم حمل و نقل برقی در هسته مرکزی شهر (۰.۳۹۷۲)، تبدیل BRT ها به برقی (۰.۲۸۸۶) و گزینه عدم اجرا (۰.۲۶۷۲) به ترتیب بالاترین و پایین ترین اولویت را در بین روش های توسعه سیستم حمل و نقل عمومی برقی شهر تهران داشته اند.نتیجه گیری: برای نیل به هدف حذف استفاده از سوخت های فسیلی در آینده ای نه چندان دور برای جلوگیری از تغییرات آب و هوایی و حذف آلودگی های محیطی حاصل از سوخت های فسیلی، سیستم حمل و نقل شهری تهران باید در جهت حذف سوخت های فسیلی، توسعه و تبدیل ناوگان خود به سیستم های برقی روی آورد.

کلمات کلیدی: ارزیابی اثرات زیست محیطی, حمل و نقل عمومی برقی, AHP-TOPSIS, تهران