محمد فاریابی - استادیار، گروه مهندسی طبیعت، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران

در این پژوهش پتانسیل آبخوان دشت جیرفت ازلحاظ کمی و کیفی بررسی شد. بدین منظور شاخص پتانسیل آب زیرزمینی و شاخص کیفیت آب زیرزمینی با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی محاسبه شدند. برای محاسبه شاخص پتانسیل آب زیرزمینی از پارامترهای مرتبط استفاده شد. شاخص کیفیت آب زیرزمینی نیز با توجه به مقدار جامدات محلول در آب زیرزمینی، سختی کل و غلظت یون­های سدیم، سولفات و کلراید محاسبه شد. درنهایت با استفاده از قابلیت­های سیستم اطلاعات جغرافیایی، نقشه­های شاخص پتانسیل کمی و کیفی آب زیرزمینی تهیه شد. بر اساس نتایج به دست آمده دشت جیرفت ازلحاظ پتانسیل کمی به سه رده خوب، متوسط و ضعیف تقسیم­بندی شد که به­ترتیب ۴۲، ۳۲ و ۲۶% از مساحت دشت را به خود اختصاص دادند. از دیدگاه پتانسیل کیفی نیز دشت جیرفت به چهار منطقه نامناسب، ضعیف، قابل قبول و خوب تقسیم­بندی شده که به ترتیب ۲، ۱۱، ۲۷ و ۶۰% از مساحت دشت جیرفت را تحت پوشش قرار می­دهند. بر اساس نتایج این پژوهش، بهترین پتانسیل آب زیرزمینی در بخش میانی دشت و ضعیف­ترین پتانسیل آب زیرزمینی در حاشیه شرقی و جنوبی آن مشاهده می­شود. ازلحاظ پتانسیل کیفی، به جز بخش­های جنوب و جنوب غربی دشت، پتانسیل کیفی آب زیرزمینی در سایر بخش­ها مناسب است.

پتانسیل آب زیرزمینی, دشت جیرفت, فرآیند تحلیل سلسله مراتبی, GIS