علی رمضانی - دانشجوی دکتری، گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان،ایران
بهاره لرستانی - دانشیار، گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
سهیل سبحان اردکانی - استاد، گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
مهرداد چراغی - دانشیار، گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
حشمت الله نورمرادی - دانشیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران

فلوراید از جمله ترکیبات توسعه یافته ای است که از راه های مختلفی می تواند وارد منابع آبی شود. سازمان جهانی بهداشت حداکثر غلظت مجاز آن را در آب آشامیدنی  mg/l۵/۱ توصیه نموده است، بطوریکه غلظت بیش از حد مجاز آن می تواند برای سلامتی موجودات زنده و بوم­سازگان مضر باشد. هدف این پژوهش تعیین کارایی کربن فعال اصلاح شده به روش حرارتی- شیمیایی از میوه بلوط در حذف فلوراید بود. این پژوهش در یک سیستم ناپیوسته در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. بدین منظور اثر پارامترهای موثر نظیر زمان، pH، غلظت، دوز جاذب و سایر عوامل دیگر بررسی شد. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان داد که بیش­ترین مقدار حذف در مدت زمان min ۹۰، ۳pH=، دوزجاذب  g/l۱/۰ و با غلظت آلاینده mg/l ۵۰ صورت می گیرد. نتایج مدل های سنتیکی نشان داد که مدل فروندلیچ با ضریب تعیین (۸۶۳/۰=R۲) نسبته به مدل لانگمویر با ضریب تعیین (۷۳۶/۰=R۲) برای توصیف رفتار سنتیکی جاذب مدل بهتری است. تاکنون اکثر روش­های جذب برای حذف غلظت آلاینده mg/l ۳۰ انجام شده است در مطالعه حاضر با غلظت آلاینده ورودی mg/l ۵۰ می توان اظهار نمود که کربن فعال اصلاح شده میوه بلوط به­عنوان یک جاذب ارزان­قیمت، کارآمد و در دسترس برای حذف فلوراید از محلول های آبی محسوب می شود.

بلوط, جذب, فلوراید, کربن فعال, محلول های آبی