ارزیابی پتانسیل های آسایش اقلیمی استان خراسان جنوبی باروش TCI

می دانیم که وضغیت آب و هوائی که عموما با کمیت شاخص­های چون درجه حرارت و رطوبت شکل می­یابد عاملی است که زمان انجام فعالیتها در ارتباط با آن انطباق می­یابد و به لحاظ مکانی عینیت پیدا می­کند. در این رابطه با توجه به این که صنعت گردشگری به لحاظ عملکردی در زیر پوشش شرایط اقلیمی قرار دارد و محدودیت های ناشی از تنش های گرمائی و سرمائی شرایط آب و هوایی را فضاهای گردشگری وحجم آماری گردشگران ورودی و مدت اقامت آنان را کنترل و تهدید می­نماید، لذا سعی شد در قالب یک مطالعه  بر اساس ارزش های عددی و آماری ایستگاههای هواشناسی استان خراسان جنوبی با شاخص های اقلیمی و آسایش TCI در یک تجربه محاسباتی قرار گیرد. در این راستا با استفاده از آمارهای ایستگاههای هواشناسی موجود استان در یک روش تحقیق میدانی و کتابخانه ای شرایط آب و هوایی  مورد آزمون قرار گرفتند که نتایج نشان می­دهد رژیم آب و هوایی در اکثر ماه های سال از قابلیت گردشگری برخوردارند و افت و خیزهای حرارتی یا دمائی و تکرار آن در دو مرحله در دو نیمه سال سبب تنوع آب و هوایی شده است که تمام تغییرات در فاصله مرز مطلوبیت تا ایده آل در حرکت است و این امر گرچه در ایستگاههای مختلف دارای گوناگونی سرعت وتداوم است اما همه آنها رسوبات ذهنی و تصوری گذشته گردشگر را به چالش می­کشاند و کمیت و کیفیت ویژگی های اقلیم و آسایش تازه­ای از استان را در ذهن ها ایجاد می­نماید.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، آسایش ، TCI مطلوبیت ، عدم مطلوبیت ، تنوع آب و هوایی