مدل سازی و آسیب شناسی پیشران های راهنمایی اثربخش رساله و پایان نامه

پیشران­ها؛ عوامل محرکه و پیش برنده فرایند راهنمایی در شرایط پیچیده، نامتعین و نوسانی به منظور تحقق توانمندسازی دانشجو هستند. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی برازش مدل پیشران­های راهنمایی اثربخش دانشجویان ارشد و دکتری و آسیب­شناسی فرایند راهنمایی بر اساس آن است. این پژوهش از حیث هدف کاربردی و با استفاده از روش­های پژوهش پیمایشی و همبستگی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان ارشد و دکتری دانشگاه فردوسی مشهد بودند که تعداد ۴۹۴ تن از آن ها با روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته پیشران­های راهنمایی اثربخش بود. برای تجزیه وتحلیل داده­ها از آزمون­های آماری رگرسیون خطی ساده، تی و فریدمن در نرم افزار spss و مدل­سازی معادلات ساختاری با استفاده از تکنیک حداقل مربعات جزئی در نرم افزار PLS smart استفاده شد. یافته­ها نشان داد که شاخص­های روایی و پایایی مدل­های اندازه­گیری، شاخص­های ارزیابی مدل­های ساختاری و شاخص­های کلی مدل؛ تائید کننده برازش مطلوب مدل پیشران­های راهنمایی اثربخش است. همچنین آسیب­شناسی فرایند راهنمایی دانشجویان نشان داد که وضعیت پیشران­های حمایت راهنما و قابلیت پذیرش دانشجو در سطح مطلوبی هستند؛ اما وضعیت پیشران حمایت سازمانی در سطح نامطلوبی است. درنتیجه مدل پیشران­های راهنمایی اثربخش به عنوان مدل جامع راهنمایی معرفی می­شود و ارزیابی­ها نشان می­دهد که افزایش کیفیت و اثربخشی راهنمایی در جهت توانمندسازی دانشجویان، نیازمند افزایش حمایت سازمانی است.

کلیدواژه ها:

Thesis and dissertation supervision ، Model and style supervision ، supervision assessment ، راهنمایی رساله و پایان نامه ، مدل و سبک راهنمایی ، ارزیابی راهنمایی