تاثیر اکسیژن درمانی بر روی تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی: یک مطالعه ی مروری

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 96

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED07_289

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1401

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: تهوع و استفراغ یکی از شایع ترین و آزار دهنده ترین عوارض بعد از اعمال جراحی مختلف است و در حداقل ۲۰ % از عمل هایجراحی دیده می شود و می تواند عوارض و مشکلات بسیاری برای بیمار و سیستم درمانی ایجاد نماید. در کنار عوامل مختلف نظیر نوع جراحی، وضعیتناشتا بودن بیمار عوامل دیگری نظیر عوامل مراقبتی درمانی نظیر اکسیژن درمانی نیز مطرح می باشد. از این رو این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر اکسیژنتراپی بر روی تهوع و استفراغ بیماران پس از اعمال جراحی مختلف انجام شد.مواد و روش ها : در این مطالعه مروری به منظور یافتن مطالعات مرتبط تاثیر اکسیژن تراپی بر روی تهوع و استفراغ جستجو از طریق پایگاه هایاطلاعاتی معتبر فارسی زبان شامل: بانک اطلاعات نشریات کشور و پایگاه های مرکز مطالعات علمی جهاد دانشگاهی و بانک اطلاعات مقالات علوم پزشکیایران و پایگاه های انگلیسی زبان شامل: Google Scholar, EMBASE, Web of Science, MEDLINE, Pub Med, Science Direct, Scopus . انجام شد. ترکیبی از کلید واژه های: Nausea, Vomiting, Oxygen therapy, after surgery که معادل فارسی آنها به ترتیب تهوع،استفراغ، اکسیژن درمانی، بعد از جراحی میباشد، مورد استفاده قرار گرفتند. که بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ انجام شد. از مجموع ۷۵ مقاله بدستآمده بعد از بررسی دقیق، ۲۳ مقاله که به طور مستقیم در مورد تاثیر اکسیژن تراپی بر روی تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی بود، در این مطالعهوارد شدند.یافته ها : نتایج این بررسی نشان داد که در بسیاری از مطالعات انجام شده بین تعداد دفعات استفراغ و شدت تهوع و استفراغ حین و پس از عملجراحی در بیمارانی که اکسیژن بیشتری دریافت نموده اند و بیمارانی که به میزان کمتر آن را دریافت کرده بودند، اختلاف آماری معنی دار وجودنداشت، اما در بخش ریکاوری اختلاف معنی دار بود. با اینحال برخی از مطالعات حاکی از آن بود، که اختلاف قابل توجهی در شیوع تهوع و استفراغ بعداز عمل وجود داشت و میانگین شدت تهوع و دفعات استفراغ در گروهی که اکسیژن بیشتری دریافت کرده بودند کمتر بود.نتیجه گیری: در فرایند مراقبت از بیمار در حین جراحی، بلافاصله پس از جراحی و همچنین مراقبت از بیمار در اتاق ریکاوری می بایست بکارگیری ازاکسیژن درمانی با توجه به اثربخشی گسترده تر آن؛ نظیر تاثیر بر تهوع و استفراغ؛ مورد استفاده قرار گیرد. همچنین بهتر است در مطالعات آتی تاثیراکسیژن درمانی بر تهوع و استفراغ بیمار در مراحل بعد از جراحی و بستری در بخش مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مراقبت از بیمار در حین جراحی ، مراقبت از بیمار پس از جراحی ، اکسیژن درمانی

نویسندگان

سیف اله علائی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، زنجان، ایرا ن

پگاه سادات یوسفی

کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی سمنان، سمنان، ا یران

سجاد عسکری نیاسر

مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی سمنان، سمنان، ایران