بررسی مشکلات مادران دارای فرزند ناتوان ذهنی و جسمی در محرومیت از دریافت خدمات توانبخشی در دوران همه گیری کووید- ۱۹

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 88

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED07_249

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1401

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: به تعلیق درآمدن اجتماعات عمومی، تعطیلی مدارس و مراکز درمانی، فاصله گذاری اجتماعی باعث اضطراب زیادی درمادران دارای فرزند ناتوان در دوران همه گیری کووید- ۱۹ شده است. از این رو این مطالعه به بررسی مشکلات این مادران در دریافتخدمات توانبخشی در این دوران پرداخته است.مواد و روش ها : این مطالعه با جست و جو در پایگاه های پابمد، وب آف ساینس، گوگل اسکولار با کلید واژه های مادران، کودکمبتلا به ناتوانی ذهنی، کودک مبتلا به ناتوانی جسمی، محرومیت درمانی، توانبخشی، کووید- ۱۹ در محدوده زمانی ۲۰۱۹ الی ۲۰۲۲انجام شد.یافته ها : مجموعا ۶ مطالعه با تعداد ۹۳ شرکت کننده در این مطالعه وارد شدند. نتایج نشان می دهد یکی از چالش های مادران تمریننکردن و پسرفت برخی فرزندان به مهارت های حرکتی و ذهنی پایین تر در دوران همه گیری و عدم مراجعه به مراکز توانبخشی بود.همچنین برخی کودکان زمان بیشتری در شبکه های اجتماعی می گذراندند که سبب نقایص بینایی و حرکتی به دلیل بی تحرکی آن هاشده بود. کاهش مهارت های ارتباطی به دلیل تعطیلیمدارس و مجامع عمومی، اوقات فراغت در سطح جامعه سبب افزایش وزن برخی ازاین کودکان به دلیل کم تحرکی شده است که مادران را در جابه جا کردن فرزندانشان دچار مشکل کرده بود تشدید مشکلات خواب وپرخاشگری برخی از کودکان نیز از مسائلی است که در این دوران گزارش شده است. یکی دیگر از مشکلات در این دوران مدیریت رفتارکودک، و انجام رفتارهای بهداشتی حفاظتی (مانند، شستن دست و فاصله اجتما عی) بود.نتیجه گیری: آگاهی از نیاز مراقبین این کودکان بسیار مهم و ضروری است قرنطینه باعث کاهش دسترسی به خدمات درمانی برایمراجعین مربوطه شد. و این امر مشکلات زیادی را برای مراقبین این کودکان ایجاد کرد (۵). برخ ی خانواده ها بیان کردند در این شرایطبیش از گذشته طرد و به حاشیه رانده شده اند، برخی دیگر اعلام کردند از سیستم های حمایتی تخصصی برخوردار بودند اما تامیننیازهایشان به اندازه کافی و به موقع نبوده است. بنابراین برنامه ریزی منظم توانبخشی و اگاهی متخصصین برای ارائه هرچه بهتر خدماتبه طور روزانه به حل این مسئله کمک می کند.

کلیدواژه ها:

مادران ، کودک مبتلا به ناتوانی ذهنی ، کودک مبتلا به ناتوانی جسمی ، محرومیت درمانی ، توانبخشی ، کووید-۱۹

نویسندگان

میناسادات میرشجاع

مرکز تحقیقات توانبخشی عصبی عضلانی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران

سمیرا شیخ

کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران