AR

مقدمه و هدف: واژه «افزودن» در لعت نامه اکسفورد «بزرگترکردن چیزی با افزودن به آن» تعریف شده است. بزرگترکردن را می توان بهبزرگترکردن اندازه، گسترش یا افزایش ویژگی های اجزای فیزیکی تفسیرکرد. واقعیت افزوده اجزای دیجیتال را برای بهبود واقعیت به کارمی گیرد.واقعیت افزوده با استفاده از اجزای دیجیتالی متنوع در حوزه های شنیدن، دیدن، لمس، و ب وکردن واقعیتی گسترش یافته را برای بهبود ادراکافراد نمایش میدهد. برای مشاهده نتایج محیط فیزیکی بهبودیافته، لازم است فرد در لحظه دقیق زمانی آنجا باشد. ( AR واقعیت افزوده)، واژهای است که از مجموعه واژه های MR است و اجزای فیزیکی و مجازی را در محیط فیزیکی ترکیب می کند. واقعیت افزوده، به لطف سازگاری بافناوری های موبایل، نسبت به [۱] VR (واقعیت مجازی) استفاده های وسیع تری دارد. فناوری های موبایل تنها قطعات سخت افزاری نیستند کهامکان AR دارند چرا که با استفاده از نمایشگرهای نصب شونده روی سرو نمایشگرهای پروژکتوری نیز می توان آن را تجربه کرد. واقعیت افزودهمحتوای دیجیتالی تولیدشده توسط کامپیوتر را به روش مشابه VR به کاربران ارایه می کند. واقعیت افزوده، محیط فیزیکی را بهبود میدهد وبه جای شکل گیری از صحنه های مجازی خالص، بر روی واقعیت ساخته می شود.مواد و روش ها : پژوهش حاضر مروری می باشد . به منظور انجام این پژوهش از کتب و منابع خارجی انجام شد .یافته ها : واقعیت افزوده محیط فیزیکی را با اجزای مجازی بهبود می دهد. ابزارهای AR باید قادر به اسکن و یا تشخیص دنیای فیزیکی باشندتا در هماهنگی کامل با آن اجزای مجازی و فیزیکی را بچینند. کاربران AR ، با استفاده از مجاورت واقعیت فیزیکی، هرگز نباید حس حضورخود را از دست بدهند.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، افزوده ، فناوری ، کامپیوتر