اثرات پیشگیری کننده پروژسترون بر پاسخ های الکترو فیزیولو ژیک عصب سیاتیک در مدل درد نوروپاتیک فشردگی مزمن در موش صحرایی

مقدمه و هدف: درد نوروپاتیک نوعی درد مزمن است که به دنبال آسیب به اعصاب مرکزی و محیطی بوجود می آید. دردنوروپاتی از نظر سلامت عمومی حائز اهمیت می باشد. علی رغم وجود انتخاب های درمانی درمان درد نوروپاتی با چالش هاییروبرو است زیرا دلایل و مکانیسم های متفاوتی باعث بروز این بیماری می شود. یکی از مدلهای تجربی که به مدل نوروپاتیکایجاد شده در انسان بسیار نزدیک است، مدل CCI یا آسیب مزمن منتج از فشردگی عصب است. پروژسترون یکی ازنورواستروئیدهایی است که دارای خواص ضد دردی و ضد التهابی می باشد. اما نتایج مطالعات پیشین در این زمینه ها اندک وگاهیمتناقض است. لذا در این مطالعه اثرات پیشگیری کننده پروژسترون بر پاس خهای رفتاری درد و پارامترهای الکتروفیزیولوژیک عصبسیاتیک در مدل درد نوروپاتیک فشردگی مزمن عصب سیاتیک در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها : در این مطالعه از ۷۰ سر رت نر نژاد ویستار در ۷ گروه (n= ۱۰) استفاده شد. ابتدا درد نوروپاتیک با روش CCIدر گروه های مربوطه ایجاد شد. پس از ایجاد CCI در روزدوم تزریق پروژسترون، یا وهیکل به صورت روزانه تا روز ۱۳ صورتگرفته و در روز ۱۴ و ۲۷ تست های رفتاری آلودینیای مکانیکی وهایپرآلژزیای حرارتی ودر ادامه در روز ۳۵ سرعت هدایت عصبحرکتی محیطی اندازه گیری شد.یافته ها : بر اساس یافته های این مطالعه، تزریق روزانه پروژسترون به مدت ۱۲ روز در موشهای CCI شده در مقایسه باگروه های CCI که وهیکل تزریق شده بود ، توانست از کاهش سرعت هدایت عصب حرکتی پیشگیری نماید.نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان داد، که احتمالا درمان با پروژسترون در زمانیکه نوروپاتی محیطی حاصل از CCI درحال توسعه و تثبیت است، می تواند از ایجاد نوروپاتی و اختلالات الکتروفیزیولوژیک عصب سیاتیک جلوگیری نماید.

کلیدواژه ها:

درد نوروپاتیک ، بیکوکولین ، الکتروفیزیولوژی ، پروژسترون