بررسی فراوانی عفونت های بیمارستانی یک بیمارستان آموزشی در دامغان بین سال های ۱۳۹۰ - ۹۴ : یک مطالعه مقطعی

مقدمه و هدف: امروزه پیشرفت علم، کاربرد داروهای وسیع الطیف، استفاده از کاتترها ی عروقی، ادراری و شانت های مغزیعلیرغم کمک به نجات بیماران، موجب مشکلاتی مانند بروز عفونت های بیمارستانی می گردد که امکان حذف کامل اینعفونت ها در حال حاضر در هیج جایی از دنیا وجود ندارد، ولی بدون تردید موثرترین، کم هزینه ترین و مطلوب ترین روشمبارزه با عفونت در هر زمان و مکان، جلوگیری از بروز آن است. با توجه به اهمیت موضوع و عدم انجام مطالعاتی در اینزمینه، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع عفونتهای بیمارستانی بیمارستان ولایت دامغان انجام شد.مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی بین سال های ۱۳۹۰ - ۹۴ در بیمارستان ولایت شهرستان دامغان انجامشد. پس از مراجعه به بیمارستان ولایت و بررسی پرونده تمام بیماران، افراد مبتلا به عفونت بیمارستانی شناسایی و اطلاعاتحاصل توسط نرم افزار آماری SPSS ، ورژن ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها : در مطالعه حاضر از میان ۳۴۶۶۳ بیمار بستری شده، ۱۱۶ مورد مبتلا به عفونت بیمارستانی شناسایی شد.شایع ترین متغیرها از لحاظ سال تشخیص، سال ۱۳۹۳ ( ۶ / ۲۷ %)؛ از لحاظ فصل تشخیص، پاییز (۲۷ / ۲۷ %)؛ از نظر بخشجراحی (۸ / ۳۲ %) و از نظر نوع عفونت، تنفسی (۷ / ۳۹ %) بود.نتیجه گیری: مرور ساده مستندات مطالعه شده در این بررسی نشان میدهد که میزان شیوع انواع عفونت های بیمارستانیدر ایران نسبتا بالاست. از این رو تدوین برنامه های کنترلی و آموزشی مناسب و مبتنی بر شواهد جهت کاهش میزان شیوععفونت های بیمارستانی در ایران بایستی مدنظر سیاستگذاران امر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، بیمارستان ، عفونت بیمارستانی