بررسی اثر عرض مخاط کراتینیزه بر سلامت و زیبایی بافت نرم اطراف ایمپلنت

مقدمه و هدف : برای پایداری ایمپلنت باید اتصالات مکفی با پریودنشیوم برقرار شود. لذا سلامت بلند مدت پریودنشیوم یک فاکتورکلیدی در موفقیت درمان بوده و یکی از معیار های تعیین پیش آگهی و طرح درمان، کیفیت و کمیت اجزاء مختلف آن است، از جملهلثه کراتینیزه که جهت افزایش مقاومت نسبت به ترومای مکانیکی مثل مسواک زدن و ترومای بیولوژیک مثل تجمع پلاک تمایز یافتهاست. در اینکه چه ابعادی از لثه کراتینیزه پیرامون ایمپلنت ضروری است توافق وجود ندارد. همچنین وضعیت ظاهری لثه در ناحیهزیبایی، ارتباط مستقیمی با زیبایی لبخند و در نتیجه اعتماد به نفس و رضایت فردی دارد. بنابراین چنانچه زیبایی یا سلامت بافت ارتباطمعناداری با عرض لثه کراتینیزه داشته باشد، باید مقادیر حداقل تعیین شود تا در مقادیر زیر آستانه، تدابیر نگهدارنده همچون مراقبتبهداشتی و فواصل پیگیری کوتاه تر، یا پیوند بافت نرم و افزایش عرض لثه کراتینیزه، بصورت پیشگیرانه جهت بهبود پیش آگهی و درمانصورت پذیرد وگرنه از تحمیل جراحی به بیمار جلوگیری شود.مواد و روش ها: ارتباط عرض لثه کراتینیزه پیرامون ۲۰ ایمپلنت واقع در ناحیه زیبایی با سلامت بافت نرم لثه و زیبایی آن در دو نوبتبا فاصله ۶ ماهه، بر اساس شاخص های I, BPD, BD, BOPP و PES اندازه گیری و به روش آماری مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: بین شاخص های سلامت و زیبایی با عرض لثه کراتینیزه همبستگی یافت نشد و تنها، تاثیر آن بر کاهش میزان نقص استخوانآلوئلار و طبیعی تر بودن رنگ مخاط پیرامون به لحاظ آماری معنادار بود.نتیجه گیری: عرض لثه کراتینیزه اثر ی بر سلامت و زیبایی بافت پیرامون ایمپلنت ندارد و تعریف پهنای حداقلی برا ی تضمین این دوفاکتور ضرور ت ندارد.

کلیدواژه ها:

مخاط کراتینیزه ، بافت نرم اطراف ایمپلنت ، PI ، BOP ، BDP ، BD ، PES ، موکوزیت پری-ایمپلنت