چالش های ملاقات در بخش های ویژه

مقدمه و هدف: بستری شدن در ICU معمولا به صورت ناگهانی, و غیر منتظره رخ میدهد یک موقعیت با استرس بالا ، برای بیمار و خانوادهمیباشد .جدائی بیمار از خانواده که در بخش مراقبت ویژه اتفاق می افتد، این شرایط راسخت تروغیر قابل تحمل می کند و رنج و درد وی را تشدیدمی کند) با توجه به تاثیر دو سو یه ی خانواده و بیمار بر یکدی گر، امروزه نقشی که خانواده ها در بهبودی بیماران بدحال در شرا یط بحران ی ایفاء می کنند،بسیار مورد تاکید قرار گرفته است. لذا مراقبت بیمار محور و خانواده محور به طور فزاینده ای جهت بهبود کیفیت مراقبت و رضایت بیماران و خانوادهی آنها توصیه می شود.متاسفانه سالهاست که محدودیت ملاقات در ICU به صورت یک عملکرد رایج مطرح است. اگر چه دلایل متعددی در اتخاذسیاست محدود کردن ملاقات مطرح شده است (مانند ایجاد نظم در بخش ، کاهش سر و صدا، محرک ها، و در نتیجه؛ (کاهش خستگی بیمار، ایجادفرصت کافی برای استراحت بیمارکنترل عفونت و ....)، اما هیچیک بر اساس شواهد و مدارک معتبر نبوده و به همین دلیل در سال های اخیر سیاستهای ملاقات در برخی از بخش های مراقبت ویژه ی اروپا و امر یکا با محدودیت کمتری اعمال می شود.مواد و روش ها : بین باورهای علمی و انسانی پرستار و قوانین عدم تعادل به چشم می خورد و آن باور انسانی و علمی پرستار به نیاز بیمار و همراهبه ملاقات بود. در باور پرستار به دلا یل ممنوعیت ملاقات ناشی از قوانین واقع پرستاران به تجربه و نیز به ندرت بر اساس مطالعات علمی ICU خوددریافته بودند که محدودیت ملاقات و فضای خاص موجب بروز مشکلاتی مانند هذیان و... در بیمار می شود. علاوه بر مسائل علمی و تجربی، آ نها درشان و مقام یک انسان خود را در جایگاه بیماران و همراهان قرار داده و از منظر آنها به پدیده ملاقات می نگریستند و معتقد بودند که اگر روزی خود ویا عزیزانشان در این موقعیت قرار می گرفتند نیازمند ملاقات بودند.یافته ها : تقریبا در حال حاضر در اکثر بیمارستانهای ایران محدودیت هایی از نظرملاقات وجود دارد . که از جمله علل آن وجود این باور در بین پرستاراناست که اعضای خانواده باعث افزایش عفونت میشوند و،موجب وقفه در استراحت بیمارو تغییرات فیزیولوژیکی مانند تاکیکاردی، دیسریتمی،هیپرتانسیون و اضطراب میشوندولی نظر سنجی که از بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه توسط گونزالیز و همکاران (۲۰۰۴) صورت گرفت،نشان داد که اکثر بیماران به این موضوع معتقدند که ملاقات نه تنها باعث تنش نمیشود بلکه باعث ایجاد راحتی و آرامش در آنها می گردد. علاوه براین، این عقیده را دارند که ملاقات باید طبق نیاز بیمار و خانواده اش باشد و در مواقع لزوم، ساعات ملاقات تغییر کند.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که ملاقات برنامه ریزی شده بر شاخص های فیزیولوژیک موثر بوده است و باعثکاهش فشارخون سیستولیک، دیاستولیک، تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس و همچنین افزایش درصد اشباع اکسیژن خون شریانی شده است.با توجه به پژوهش ها ی انجام شده در این ز مینه میتوان یک محیط درمانی که در آن واکنشهای روانی و فیزیولوژیک نامطلوب بیماران به حداقلبرسد، فراهم کرد و محیطی ایجاد کرد که در آن تنش های روانی و اضطراب بیماران به حداقل برسد تا عوارض قلبی عروقی نیز در آن به حداقل کاهشیافته و سطح سلامت و رضایت بیماران افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

مراقبت ویژه ، ملاقات باز ، خانواده محور