رویکرد سیستمی به سبک زندگی بر مبنای حکمت متعالیه صدرایی

سبک زندگی از جمله مهمترین مسائل در علوم انسانی است. این موضوع چارچوب کلی زندگی را مشخص می سازد و به لحاظ مفهوم و کاربرد، شامل شئون گوناگون زندگی انسان میشود. رویکردهای موجود به سبک زندگی از محدودیتهایی رنج میبرند. مساله این است که آیا میتوان به روشی برخوردار از انسجام درونی، منطقی و روشمند برای تبیین سبک زندگی دست یافت که قابلیت طرح در علوم گوناگون و ساحتهای گوناگون زندگی بشر را دارا باشد؟ از قرن بیستم رویکرد سیستمی به عنوان یک تفکر کلنگر و کارآمد در مطالعه ی سیستمهای پیچیده مورد توجه اندیشمندان قرار گرفت. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی به بررسی رویکرد سیستمی حکمت متعالیه به عنوان یک نظام جامع فلسفی توحیدمحور به سبک زندگی صورت گرفته است. نگاه جامع و کلان به شبکه هستی و تحلیل هویت و رابطه آن با سبک زندگی و نگاه غایت شناختی به مسائل، نشان از آن دارد که نگاه ملاصدرا به سبک زندگی بر اساس رویکرد سیستمی است و اصول اساسی این رویکرد و مزایای آن در آن وجود دارد. در چنین رویکردی سبک زندگی یک کل با اجزای به همپیوسته و هدفمند است و عبارت است از چگونگی تنظیم روابط انسان با خدا، خود، انسانهای دیگر و محیط، تحت مدیریت الهی، در جهت غایت معین که متاثر از ذات و صفات انسانی، باورها، ارزشها و نگرشهای پذیرفته شده، همچنین متناسب با امیال و خواسته های حقیقی انسان و وضعیت محیطی اوست.

کلیدواژه ها:

رویکرد سیستمی ، سبک زندگی ، حکمت متعالیه ، ملاصدرا.