روش مناسب خشک کردن (التیام دهی) طبیعی سیر (.Allium sativum L) پس از برداشت آن

یکی از مراحل بحرانی در ایجاد ضایعات پس از برداشت سیر، مرحله خشک کردن یا التیام دهی آن است. برای تعیین روش مناسب خشک کردن سیر پس از برداشت آن، سوخ های سیر سفید همداندر آزمایشی دوساله، ۷ روز پس از قطع آبیاری برداشت و ازنظر بزرگ ترین قطر به سه اندازه کمتر از ۳.۵، بین ۳.۵ تا ۵.۵ و بیشتر از۵.۵ سانتی متر درجه بندی شدند. بوته ها با برگ (به صورت ایستاده و افقی) و بدون برگ (ساقه سیر به سمت بالا و پایین) برای خشک شدن در سایه قرار داده­ شدند و با خشک شدن مزرعه ای (برداشت در ۳۵ روز پس از قطع آبیاری) مقایسه شدند. نتایج بررسی­ ها نشان داد رطوبت سوخ های با قطر بیش از ۵.۵ سانتی متر بیشتر از رطوبت سوخ های با اندازه های دیگر است و اختلاف بین شاخص تندی و سفتی بافت آنها معنی دار نیست. پس از خشک شدن خارج از مزرعه، درصد افت رطوبت در سوخ های با برگ بیشتر بود تا سوخ های بدون برگ، ولی بین اندازه های مختلف سوخ از­لحاظ میزان رطوبت اختلاف ناچیزی وجود داشت. فساد و افت وزنی سوخ ها پس از چهار ماه نگهداری و نیز تغییرات رنگ و افت تندی سیر در تیمار خشک شدن مزرعه ای به صورت معنی داری بیشتر بود تا در تیمارهای خشک شدن خارج از مزرعه. بین روش های خشک شدن خارج از مزرعه نیز خشک شدن با برگ تغییرات رنگ و افت وزنی بیشتری نسبت به روش خشک شدن بی برگ داشت؛ بنابراین خشک شدن خارج از مزرعه با جدا کردن برگ ها مناسب تر تشخیص داده شد ولی جهت قرار گرفتن سوخ ها به سمت بالا یا پایین اثر معنی داری بر ویژگی های کیفی و عمر انباری سیر نداشت.