تاثیر تراکم و سنین مختلف پورگی شته Aphis gossypii (Hemiptera: Aphididae)بر دوره رشدی و میزان تغذیه لارو مگس Episyrphus balteatus (Diptera: Syrphidae) در شرایط گلخانه

بدیهی است چندین حشره شته­خوار مانند شکارگرها و پارازیتوئیدها پاسخ مثبتی به گیاهان آلوده به شته نشان می­دهند. در این مطالعه اثر تراکم­های مختلف (۴۰، ۶۰، ۸۰ و ۱۰۰) و سنین پورگی (۱، ۲، ۳ و ۴) شته­یAphis gossypii Glover (Hemiptera: Aphididae) به عنوان طعمه، بر دوره های رشدی و نرخ تغذیه­ی لارو مگس شته­خوار سیرفیده Episyrphus balteatus DeGeer (Diptera: Syrphidae)، روی برگ­های گیاه خیار مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در شرایط گلخانه­ای (۵ ±۲۲ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۱۰ ±۵۵ درصد و دوره نوری ۱۴ ساعت روشنایی و ۱۰ ساعت تاریکی) با ۱۰ تکرار انجام شد. تراکم­های مختلف طعمه اثر قابل توجهی بر میزان تغذیه شکارگر داشتند. مطالعه ما نشان داد که تراکم کم تر و کیفیت پایین طعمه، موجب تلفات زیاد لاروهای شکارگر می­شود. از سوی دیگر، نشان داده شد که تغذیه از سنین پورگی بالاتر (۳ و ۴) و تراکم بالاتر شکار (۸۰ و ۱۰۰ شکار در روز) باعث کوتاه­تر شدن دوره رشد مگس E. balteatus شد. لاروهای تغذیه کرده از تراکم­های ۴۰ و ۶۰ شکار، با وجود تغذیه از پوره­های سنین بالاتر، موفق به تکمیل دوره­ لاروی خود نشدند. نتیجه­گیری شد که تراکم­های بالاتر (۸۰ و ۱۰۰ طعمه) برای رشد لاروهای شکارگر بسیار مناسب بوده و طول دوره رشد لارو مگس E. balteatusرا به طور معنی­داری کاهش می­دهند. این یافته ها، شواهد بیش تری را ارائه داد که مگس E. balteatus ظرفیت بالایی در شکار شته­ها داشته و در نتیجه می­تواند به عنوان یک عامل بیوکنترل برای شته A.  gossypii مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Episyrphus balteatus ، Aphis gossypii ، نرخ شکارگری ، سنین پورگی ، کنترل زیستی