هانیه ترکمان - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق مالی، اقتصاد، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران

مساله ی تغییر اقلیم در مقیاسهای زمانی و مکانی وسیعی رخ داده و تحت تاثیر عوامل گوناگونی مانند عوامل زمینی ، کیهانی انسانی شکل می گیرد که این عوامل با یکدیگر روابط متقابلی دارند. در این پژوهش از شیوه توصیفی ، تحلیلی و مروری پژوهش های محققین مختلف درخصوص تغییر اقلیم و نقش آن بر زندگی مردم استفاده شده است . دیدگاههای مختلف پیش بینی تغییر اقلیم در آینده، نگرانی های زیادی را در خصوص اثرهای افزایش گرمایش زمین و انتشار گازهای گلخانه ای بر منابع آب کشورهای خشک و نیمه خشک مطرح نموده است . این دیدگاه ها نشانگر خشک تر شدن شرایط اقلیمی خاورمیانه از جمله ایران می باشد. بر این مبنا انتظار می رود که در سال ۲۰۵۰ ، ایران با کاهش ۲۰ الی ۲۵ درصدی بارش مواجه گردد. اغتشاشات جوی و اقیانوسی از جمله بروز سیلابهای مخرب، توفانها و هوریکانهای سهمگین ، خشکسالی های مکرر، تغییر در منابع آبهای سطحی زیرزمینی ، آتش سوزی های گسترده، فقر، مهاجرت، بزهکاری و .. از اثرات تغییر اقلیم می باشد. سرانه آب موجود در کشور از ۶۸۰۰ مترمکعب برای هر نفر در سال در سال ۱۳۵۵ به کمتر از ۱۰۰۰ مترمکعب برای هر نفر در سال در شرایط تغییر اقلیم در سال ۱۴۱۰ خواهد رسید. کاهش منابع آب برای کشاورزی و شرب باعث بروز مشکلات اقتصادی و اجتماعی ، مهاجرت به شهرها و حاشیه نشینی و مسایلی نظیر فقر، ایجاد شغل های کاذب، بزهکاری و نارضایتی عمومی می شود. برای سازگاری با تغییر اقلیم و کاستن از اثرات مخرب آن، برنامه ریزان باید این مسئله را به طور شفاف با مردم درمیان گذشته و ضمن بالا بردن فرهنگ عمومی به دنبال روشهای مناسب با شند. کنترل جمعیت و داشتن الگوی مصرف متعادل، تغییر الگوی کشت ، تعامل سازنده با دنیا برای کاهش گازهای گلخانه ای ، استفاده از روشهای مختلف آبخیزداری و آبخوانداری برای تغذیه ی م صنوعی آبخوانها، تو سعه صنعت توریسم و مشاغل خانگی کوچک به عنوان جایگزین شغل های کشاورزی و مواردی نظیر آن، می تواند از اثرات زیانبار تغییر اقلیم بکاهد.

تغییرات آب و هوایی ، ناهنجاری اجتماعی ، بحران آب، مهاجرت، فقر