گونه شناسی حروف اضافه با تکیه بر تاریخ بیهقی و ترجمهتفسیر طبری

حروف ،در زبان فارسی به عنوان پیوند دهنده واژه ها و جمله ها و کامل کننده معنی جمله ها بسیار مهم هستند. بررسی کارکرد حروف و استخراج معانی آن در آثار زبان فارسی به شناخت و دسته بندی حروف کمک می کند حروف اضافه در آثار گذشته زبان فارسی، جایگاه مهم تری نسبت به حروف دیگر دارند.تاکنون در زبان فارسی بررسی و دسته بندی کاملیدرباره حروف اضافه، در گونه های مختلف زبان فارسی صورت نگرفته است. در این مقاله می کوشیم تا به گونه شناسی حروفدر قرن های چهارم و پنجم با تکیه بر دو اثر تاریخ بیهقی و ترجمه تفسیر طبری از دو گونه خراسانی و ماوراءالنهری بپردازیمو نود و نه حرف از حروف اضافه موجود در دو اثر مذکور را بررسی کنیم و به این سوال پاسخ دهیم که آیا حروف اضافه در گونههای گذشته زبان فارسی قابل تقسیم بندی هستند؟ و چه عواملی در ساخت ،کاربرد و معنای حروف در این گونه ها تاثیرگذارند؟پس از آن به این نتیجه می رسیم که دو اثر تاریخ بیهقی و ترجمه تفسیر طبری از منظر گونهشناسی حروف، قابل شناساییو تقسیم بندی هستند.

کلیدواژه ها:

گونه شناسی حروف ، حروف گونه ای ، حروف غیر گونه ای ، حروف اضافه ، حروف کنایه ساز.