مطاله ی تقنینی نظام حقوقی ایران و راهکارهای جلوگیری از طلاق عاطفی به منظور تحکیم بنیان خانواده و روابط زوجین
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: اولین همایش ملی تحولات قانونگذاری در زمینه استحکام خانواده و مدیریت اختلافات
- کد COI اختصاصی: IDFSDM01_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 404
نویسندگان
دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد حقوق دانشگاه آزاد اسلامی دامغان
چکیده
طلاق عاطفی به طلاقی گفته می شود که از همه نظر ویژگی های طلاق حقوقی را دارد، ولی به دلیل وجود موانع فرهنگی ، ارزشی، معنوی، موقعیتی و قانونی خاص آشکار نمی شوند. در واقع اینگونه طلاق ها بدون انحلال ازدواج اتفاق می افتد. طلاق عاطفی متضمن فقدان اعتماد، احترام و محبت به یکدیگر است؛ همسران به جای حمایت از هم در جهت آزار و ناکامی و تنزل عزت نفس یک دیگر عمل می کنند و هر یک به دنبال یافتن دلیلی برای اثبات عیب و کوتاهی و طرد دیگری هستند. در طلاق عاطفی اگر چه ممکن است به نظر برسد که ازدواج شکل و محتوایی از صمیمیت دارد، اما در واقع همسران فقط در کنار هم زندگی میکنند و در احساسات شخصی یکدیگر شریک نیستند. جهت درمان طلاق عاطفی و جلوگیری از تبدیل آن به طلاق حقوقی، در قوانین دو راهکار موجود است. یکی استفاده از نهاد داوری در اختلافات زناشویی که با اجرای درست آن می توان به بسیاری از اختلافات پایان داد. دیگری نهاد مفیدی به نام سازش است که از طریق مراکز مشاوره خانواده این امکان را ایجاد می کند تا جهت درمان طلاق عاطفی گامی موثر برداشته شود. هرچند این راهکارها در اجرا، توفیق بسیاری پیدا نکرده اند، اما با اعمال اصلاحاتی هدف مورد نظر پژوهش، که همانا درمان طلاق عاطفی است، دست یافتنی تر خواهد شد. در این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی به مطالعه ی تقنینی نظام حقوقی ایران و راهکارهای جلوگیری از طلاق عاطفی به منظور تحکیم بنیان خانواده و روابط زوجین، پرداخته شده است.کلیدواژه ها
طلاق عاطفی، داوری، سازش، تحکیم خانواده، حقوق ایرانمقالات مرتبط جدید
- بررسی تطبیقی مسئولیت مدنی سلبریتی ها در تبلیغات خلاف واقع و اقراق آمیز در حقوق ایران و چین
- سیاست جنایی ایران در مقابله با جرایم سایبری مرتبط با رمز ارزها و تراکنش های غیرمجاز
- بررسی فقه و حقوقی داوری در حقوق ایران
- تاثیر فقه و الهیات بر قانونگذاری اقتصادی در ایران
- نقش الهیات در تحول قانون گذاری اجتماعی ایران بعد از انقلاب
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.