هم آوردی آن دو: تن آوردگی جان مایه هایی هم گون در کالبد دو روایت: رستم و اسپندیار و مکبث

دنیای مکبث دنیای وحش­بومی[۱] است که در آن وسوسه در انتظار کسانی است که به وسوسه ­گراینده­اند. این نمایش نامه، تراژدی ترس­ و وحشت­ و کشتار و خشونت­ و جنایت­ و فراتر از همه نیستی است. همه چیز تند روی می­دهد، اما سرعت در کنار کندی قرار می گیرد تا بر ساختار متضاد نمایش نامه تاکید شود. شخصیت­های اصلی در طول نمایش تغییر می­کنند و در مراحل مختلف از سطوح زبانی مختلف بهره می­برند. دنیای آن ها ترسیم شده است؛ ایده­های اخلاقی، سیاسی و مذهبی بازنموده می­شود. جاه­طلبی، دلیری، ترس، شر، بی دادگری، انزوا، و نومیدی به روشنی نشان داده شده است. در این پژوهش، جان­مایه­های اصلی تن­آورده در رستم واسپندیار بزرگ ترین داستان حماسی شاهنامه و مکبث مانند «فر» و «دو کالبد پادشاه»، مفهوم زمان، بسامانی در برابر نابسامانی، افول دوران قهرمانی، رویین­تنی، عبث­ناکی و عناصر ماوراء طبیعی به بحث کشیده شده و با هم سنجیده شده است. [۱] Wilderness

کلیدواژه ها:

فردوسی ، شکسپیر ، رستم واسپندیار ، مکبث