اثر محلول پاشی نانوکود و متانول بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیک گندم دیم در شرایط آبیاری تکمیلی
عنوان مقاله: اثر محلول پاشی نانوکود و متانول بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیک گندم دیم در شرایط آبیاری تکمیلی
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-11-51_014
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JISPP-11-51_014
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
الهام بیرانوند - Department of Agriculture, Khorramabad branch, Islamic Azad University, Khorramabad, Iran
علی خورگامی - Department of Agriculture, Khorramabad branch, Islamic Azad University, Khorramabad, Iran
مسعود رفیعی - Crop and Horticultural Science Research Department, Lorestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Khorramabad, Iran
علی میردریکوند - Department of Agriculture, Khorramabad branch, Islamic Azad University, Khorramabad, Iran
سید حسین وفایی - Department of Plant Protection, Khorramabad branch, Islamic Azad University, Khorramabad, Iran
خلاصه مقاله:
الهام بیرانوند - Department of Agriculture, Khorramabad branch, Islamic Azad University, Khorramabad, Iran
علی خورگامی - Department of Agriculture, Khorramabad branch, Islamic Azad University, Khorramabad, Iran
مسعود رفیعی - Crop and Horticultural Science Research Department, Lorestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Khorramabad, Iran
علی میردریکوند - Department of Agriculture, Khorramabad branch, Islamic Azad University, Khorramabad, Iran
سید حسین وفایی - Department of Plant Protection, Khorramabad branch, Islamic Azad University, Khorramabad, Iran
آبیاری تکمیلی موجب تعدیل خسارات ناشی تنش خشکی در زراعت دیم میگردد. کاربرد نانوکود فارمکس و متانول بهصورت محلولپاشی نیز میتواند از جمله راهکارهای مدیریتی موثر در بهبود تولید تحت شرایط دیم بهشمار روند. بدینمنظور اثر آبیاری تکمیلی، محلولپاشی نانوکود و محلولپاشی متانول در آزمایشی بهصورت اسپلیت- فاکتوریل با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقدار پرولین (بهترتیب ۳۱ و ۲۶ درصد) و آنزیم آنتیاکسیدان پراکسیداز (بهترتیب ۶/۴ و ۵/۱۰ درصد) با آبیاری تکمیلی کاهش یافت و جذب عناصر غذایی ضروری پرمصرف و کممصرف و درنهایت عملکرد دانه افزایش نشان داد. در شرایط عدم آبیاری تکمیلی، تفاوتی میان دو تیمار عدم محلولپاشی و محلولپاشی نانوکود از نظر مقدار پراکسیداز در تمامی سطوح محلولپاشی متانول مشاهده نشد؛ اما مقدار پراکسیداز در شرایط آبیاری تکمیلی در تیمار عدم محلولپاشی نانوکود در تمامی سطوح محلولپاشی متانول بیشتر از تیمار محلولپاشی نانوکود بود. با کاربرد متانول در هر دو شرایط دیم و آبیاری تکمیلی از مقدار پرولین و پراکسیداز کاسته شد. محلولپاشی نانوکود با افزایش مقدار نیتروژن اندام هوایی (۷۶ درصد) و مقدار نیتروژن دانه (۱۶ درصد) موجب افزایش مقدار پروتئین دانه (۳/۳ درصد) شد. جذب عناصر توسط گیاه و غنیسازی دانه گندم بستگی به نوع عنصر ضروری و غلظت متانول در دو شرایط دیم و آبیاری تکمیلی داشت. در مجموع، آبیاری تکمیلی، محلولپاشی نانوکود و محلولپاشی متانول، عملکرد دانه گندم در شرایط دیم را افزایش داد، لیکن در شرایط آبیاری تکمیلی، عملکرد دانه با افزایش محلولپاشی متانول تا سطح ۲۰ درصد افزایش یافت و با مصرف بیشتر متانول روند کاهشی داشت؛ اما در شرایط عدم آبیاری تکمیلی، عملکرد دانه با افزایش محلولپاشی متانول افزایش نشان داد.
کلمات کلیدی: Grain enrichment, Grain yield, Nutrient uptake, Peroxidase, Proline, پراکسیداز, پرولین, عملکرد دانه, غنی سازی دانه, جذب عناصر
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1581470/