دیرش واکه، دیرش بست و واک داری بست در انفجاری های پایان کلمه در زبان فارسی

  • سال انتشار: 1391
  • محل انتشار: دوفصلنامه زبان و زبان شناسی، دوره: 8، شماره: 15
  • کد COI اختصاصی: JR_LSI-8-15_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 113
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مرضیه سادات رضوی نجف آبادی

کارشناس ارشد زبان شناسی همگانی

ماندانا نوربخش

دانشگاه الزهرا (س)

چکیده

داری یی از مشخصه های تمایزدهنده در انفجاری های زبان فارسی است. با توجه به این انفجاری ها ییگاه های آغازی (cv)، میانی (vcv) و یا پایانی (vc) قرار بگیرند، ویژگی های صوت شناختی متفاوتی پیدا می مطالعات پیشین نشان داده شناختی دیرش بست و دیی جایگاه ها ازجمله سرنخ های بالقوه داری به شمار می روند. دییز از سرنخ های شناخته شده این تقابل در محیط (vc) است. مطالعه حاضر با هدف بررسی این سرنخ های بالقوه در ایجاد تمایز میان انسدادی های دار و بی یگاه پایانی صورت گرفته است. در این مطالعه با استفاده از نرم افزار پرات متغیر دیه ماقبل همخوان، دیرش بست و دی بست، در واژه هایی قرار گرفته است. پس از تجزیه و تحلیل آماری به وسیله نرم افزار spss یر فوق می توانند به عنوان سرنخ تمای داری در جایگاه پایانییرگذار باشند.

کلیدواژه ها

انفجاری, تقابل واک داری, دیرش بست, دیرش واک, دیرش واکه, زبان فارسی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.