بررسی ایجاد بازارمحلی آب درحوزه نفوذ منطقه و شهر مشهد

امروزه توسعه ساز و کارهای تخصیص مبتنی بر بازار به عنوان یک روش پایدار، انعطاف پذیر و کارا در مدیریت منابع آب و باز توزیع آن بین مصارف مختلف مطرح است. با این حال توانایی بازار در تخصیص کارا و بهینه آب در گرو برقراری شرایطی خاص از بازار و کالای مورد مبادله(آب)است(پودیماتا و همکاران[۱]، ۲۰۱۵: ۲۷۲). تجارب مختلف نشان می دهد که در عمل توانایی بازار در ایجاد چنین تخصیصی بدون محدودیت نبوده و ریسک هایی وجود دارد که ممکن است طراحی نامناسب ساختار بازار به شکست آن منجر شود(نظری، ۱۳۹۵). هدف  این مقاله ضمن تبیین مبانی نظری بازار محلی آب ، تشریح الزامات پیاده سازی آن در حوزه نفوذ شهر مشهد می باشد.پژوهش حاضر، به بررسی نقش بازار محلی آب در برنامه ریزی شهری و منطقه ای با تاکید برحوزه نفوذ شهر مشهد می پردازد( استخراج ازمتن رساله ) روایی آن به تایید خبرگان رسیده و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ ۸۴/۰ و قابل قبول می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری مرتبط همچون اسپیرمن استفاده شده است. روش تحقیق این مقاله توصیفی-تحلیلی و از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری عنوان رساله فوق کشاورزان، حقابه داران، سازمان های مردم نهاد، نهادهای دولتی، ناظرین طرح های احیا و تعادل بخشی منابع آب زیرزمینی، نهادهای واسطه ای بازار آب و تشکل های آب بران و... بوده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران از جامعه آماری، به تعداد ۳۸۴ نفر برای گروه مردم و حقابه داران و ۳۸۴ مورد گروه مسئولین به عنوان حجم نمونه تعیین شد.  [۱] Podimata V, Yannopoulos C

کلیدواژه ها:

راهبری بازار آب ، انحصار ، عوامل بازار آب ، الزامات تشکیل بازارآب ، دشت مشهد