ارزیابی گندم نان و لاین های اولیه ی غله ی جدید تریتی پایرم نسبت به تنش های خشکی و شوری با تکنیک پرایمینگ

در خانواده گندمیان تنوع ژنتیکی قابل توجهی برای انواع مقاومت به تنش خشکی و شوری شناخته شده است که میتوان از آن به عنوان پتانسیل مهمی برای اصلاح و تولید ارقام مقاوم برای این تنش ها استفاده کرد. در بین استراتژی های مختلف جهت مقابله با خشکی و شوری پرایمینگ بذر یک تکنیک آسان و کم هزینه می باشد . در این مطالعه برای اعمال سه تیمار پرایمینگ بر روی بذور گندم (رقم نیک نژاد) و دو لاین تریتی پایرم اولیه (2PPM) (BABA) و آب مقطر ( تیمار شاهد) با مقادیر متفاوت در یک آزمایش فاکتوریل با طرح پایه ی کاملا تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه جهت تیمار نمودن اولیه یا پرایمینگ این بذور انجام گرفت. در این بررسی صفات درصد جوانه زنی ، طول ساقه چه ، طول ریشه چه و میانگین زمان لازم برای جوانه زنی تحت شرایط تنش شوری ( 0 و 10 و 20 دسی زیمینس برمتر) و تنش خشکی ( 0 و 10 و 20 درصد) برای ارقام مورد مطالعه اندازه گیری و داده ها با نرم افزار SAS تجزیه گردید. با توجه به جدول تجزیه واریانس اثر متقابل پرایمینگ در رقم در سطوح شوری و خشکی بر درصد جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه میانگین زمان جوانه زنی معنی دار بود. دربین سه رقم ،رقم La/b دارای بالاترین درصد جوانه زنی و بیشترین طول ریشه چه در پیش تیمار با پلی گیلکول است و بیشترین طول ساقه متعلق به رقم Ka/b در پیش تیمار با آب مقطر است . بنابراین توصیه می شود برای استفاده از لاین های غله جدید تریتی پایرم اولیه بصورت یک گیاه مدل جدید مرتعی و یا برای تولید بذر در اراضی نرمال یا شور می توان بذور را قبل از کاشت با ماده شیمیایی پلی ایتلن گیلکول و یا آب مقطر به مدت زمان 24 ساعت پرایم نمود و سپس نسبت نسبت به کاشت آنها در زمین اصلی اقدام نمود.

کلیدواژه ها:

پرایمینگ ، تریتی پایرم اولیه ، تنش های شوری و خشکی ، گندم نان