بررسی بازدارندگی باکتری های اندوفیت یونجه علیه باکتری بیمارگر Clavibacter michiganensis subsp. insidiosus عامل پژمردگی در شرایط آزمایشگاه و گلخانه
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 142
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBIOCO-5-1_001
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1401
چکیده مقاله:
باکتری های اندوفیت گروه مهمی از باکتری ها هستند که از طریق تولید فیتوهورمونها، تولید عوامل ضد قارچ و ضد باکتری، تولید سیدروفور، رقابت غذایی و القای مقاومت سیستمیک میزبان، باعث مهارزیستی عوامل بیماری زای گیاهی می شوند. هدف از این پژوهش دستیابی به جدایه های اندوفیت با اثر آنتاگونیستی علیه عامل پژمردگی یونجهClavibacter michiganensis subsp. insidiosus در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه بود. بهمنظور انجام این پژوهش طی نمونه برداری های انجام شده، جدایه های باکتریایی از مزارع یونجه در استان همدان جداسازی شدند. سپس در شرایط آزمایشگاه، تاثیر آنتاگونیستی جدایه ها علیه باکتری عامل پژمردگی یونجه بررسی شد. در شرایط آزمایشگاهی به روش کشت سه نقطهای در محیط کشت Nutrient Agarو تشکیل هاله بازدارنده در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SASو مقایسه میانگین با آزمون چند دامنهای دانکن آنالیز شد. بر اساس بررسی های آزمایشگاهی، هشت جدایه که دارای میانگین قطر هاله بازدارنده شش میلی متر بودند، برای بررسی های گلخانه ای انتخاب شدند. در شرایط گلخانه ارزیابی اثر جدایه های باکتریایی در کنترل توسعه بیماری از طریق اندازه گیری فاکتورهای رشدی یونجه بررسی شد. نتایج نشان داد که جدایه های ۸ و ۵۶ توان کنترل بالایی داشتند؛ بهگونه ای که این جدایهها در سطح احتمال ۱% موجب افزایش فاکتورهای رشدی گیاه شدند. ژن کدکننده ۱۶s rRNAجدایه های نماینده تکثیر و تعیین توالی شدند. نتایج نشان داد که جدایههایی که بیشترین درصد بازدارندگی را در شرایط آزمایشگاه و گلخانه داشتند، مربوط به جنسهای Bacillus subtilis، Pseudomonas sp.، Escherichia coli، Sphingomonas paucimobilis و Paenibacillus glycanilyticus بودند. باکتری های اندوفیت Bacillus subtilis و Sphingomonas paucimobilis دارای عملکرد مناسب علیه باکتری بیمارگر بودند. بهگونهای که در اکثر ویژگیهای رشدی گیاه از جمله وزن تر، وزن خشک و ارتفاع بوته بیشترین تاثیر را داشتند. این تاثیر میتواند ناشی از تولید طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها و القای مقاومت سیستمیک جدایه ها در مهار زیستی بیماری پژمردگی باکتریایی در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه و افزایش فاکتورهای رشدی گیاه باشد؛ نتایج حاصل می تواند نویدی در مدیریت و مهار زیستی بیماری های خاکزاد باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میترا امیدی نسب
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشکده بوعلی سینا، همدان
غلام خداکرمیان
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشکده بوعلی سینا، همدان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :