بررسی اثربخشی آموزش یادگیری مغزمحور بر یادگیری خودتنظیم دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان شهر یزد

    هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش یادگیری مغزمحور بر یادگیری خودتنظیم دانش­آموزان است. این پژوهش به شیوه­ شبه­آزمایشی و با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش­آموزان دختر مقطع متوسطه، در پایه اول دبیرستان­های دولتی شهرستان یزد تشکیل می­دهند. نمونه این پژوهش شامل ۴۰ دانش­آموز است که به صورت تصادفی از میان مناطق چندگانه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل، هر گروه (۲۰ نفر) قرار گرفتند. محیط یادگیری بر اساس مولفه­های تاثیرگذار بر مغز تغییر یافت. به دانش­آموزان نیز طی دو جلسه ۴۵ دقیقه­ای آموزش های لازم در جهت یادگیری مغز­محور داده شد. دروس نیز بر اساس اصول یادگیری مغزمحور ارائه شد. برای جمع آوری داده­ها از مقیاس یادگیری خودتنظیم بوفارد استفاده شد. داده­های پژوهش به کمک آزمون کوواریانس و آزمون t زوجی تحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس کوواریانس نشان داد که آموزش یادگیری مغز­محور بر یادگیری خودتنظیم تاثیر دارد و این تاثیر به مدت ۳ ماه پایدار است.