مهدیه امانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت
پوراندخت گلکار - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باه

این مطالعه به منظور بررسی تحممل به خشکی ارقام مختلف کنجد در سال زراعی 1389 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان حاجی اباد در استان هرمزگان اجرا گردید. ازمایش به صورت کرت های دوبار خرد شده ( اسپلیت اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 2 تکرار انجام شد . تیمارهای آزمایش شامل 3 سطح آبیاری شامل 10 و 20 و 30 روز و 10 ژنوتیپ مختلف کنجد بود. در این مطالعه صفات ارتفاع بوته ، تعداد شاخه فرعی ، تعداد کپسول در شاخه اصلی ، وزن هزار دانه ، تعداد دانه در کپسول ، عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اندازه گیری شد.نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد که تاثیر ابیاری در صفات تعداد دانه در کپسول ، عملکرد بیولوژیک ، عملکرد دانه و وزن هزار دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار گردید. تاثیر رقم در صفات مختلف ارزیابی شده به جز شاخص برداشت در سطح احتمال 1% تفاوت معنی داری مشاهده گردید. اثر متقابل فواصل مختلف آبیاری در رقم برای صفات عملکرد بیولوژیک ، عملکرد دانه ، وزن هزار دانه و تعداد دانه در کپسول در سطح احتمال یک درصد معنی دار گردید و در سایر صفات معنی دار نگردید . با افزایش فواصل آبیاری عملکرد دانه کاهش پیدا کرد. در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه ارقام داراب 14 و گرگان به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه را با میانگین 207/91 و 40/14 گرم به خود اختصاص دادند.

تنش خشکی ، فواصل آبیاری ، کنجد ، عملکرد دانه