مطالعه ی مروری تاثیر بازی درمانی در اضطراب اجتماعی کودکان

فوبیای اجتماعی یا ترس اجتماعی که در DSM ۵ به اضطراب اجتماعی تغییر نام داده است، سبب ناتوانی شدید فرد در برقراری ارتباطات اجتماعی و احساس شرمندگی و عدم تمایل به حضور در موقعیتهای اجتماعی خاص می شود. در این مطالعه ی مروری روایتی با استفاده کلید واژگان بازی درمانی، اضطراب اجتماعی کودکان، فوبی اجتماعی کودکان، ترس اجتماعی کودکان و کمرویی به بررسی اضطراب اجتماعی می پردازد که اجتناب از روابط اجتماعی را در پی دارد و می تواند به نارسایی کنش اجتماعی در بزرگسالی منتهی شود. اضطراب اجتماعی همواره با کمرویی همراه است. کمرویی با ناتوانی از کنار آمدن زندگی اجتماعی، خانوادگی و حرفه ای مشخص می شود که میتواند به صورت کاهش حرمت نفس، اضطراب، احساس تنهایی و طردشدگی بروز کند. در صورت عدم اصلاح اضطراب اجتماعی و کمرویی در کودکان در اکثر موارد میتواند به اشکال و انواع مختلف در سنین بعدی و حتی تا بلوغ ادامه یابد و فرد را با مشکلات جدی روبرو سازد. بر طبق مطالعه ی مروری روایتی انجام شده مشخص شد که یکی از مداخلات درمانی موثر در کاهش کمرویی، بازی درمانی است. بازی درمانی برای کودکان کاری را انجام میدهد که صحبت و مشاوره و روان درمانی برای بزرگسالان فراهم میکند. از آنجایی که بازی مقدمه یادگیری و وسیله ای برای پرورش رشد کودک است، کودک به وسیله ی بازی یاد می گیرد گوش کند، آموزش ها را دنبال کند، به دستورالعمل های بازی پاسخ دهد، تصمیم گیری کند و مهارتهای خود را پرورش دهد. کودکان هنگام بازی می توانند به نتیجه رفتار خود پی ببرند، دیدگاه ها و احساساتشان را بیان نمایند، با خیال پردازی آرزوهایشان را به واقعیت نزدیک نمایند و بر نگرانی ها و اضطراب هایشان فائق شوند.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، اضطراب اجتماعی کودکان ، فوبی اجتماعی کودکان ، ترس اجتماعی کودکان ، کم رویی