بررسی نقش الگوهای ارتباطی خانواده و خودتنظیمی هیجانی در پیشبینی تاب آوری دانش آموزان

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش الگوهای ارتباطی خانواده و خودتنظیمی هیجانی در پیش بینی تاب آوری در بین دانش آموزان دختر پایه دوم متوسطه شهرستان مشگین شهر انجام شده است. تحقیق حاضر از نظر هدف از جمله مطالعات کاربردی می باشد. از نظر روش اجرا توصیفی و از نوع پیش بین می باشد جامعه آماری این تحقیق تمامی دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۱۳۹۹ - ۱۴۰۰ مشگین شهر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای تصادفی به تعداد ۱۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق تعیین شده است. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد الگوی ارتباطی خانواده(Fitzpatrick & Ritchie, ۱۹۹۴)؛ پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی (Hofmann& Kashdan, ۲۰۱۰) و پرسشنامه تابآوری ( Davidson(and Connor, ۲۰۰۳ استفاده شده است. برای تحلیل اطلاعات از آزمون رگرسیون خطی تحت نرم افزار spss۱۶ استفاده شده است. نتایج نشان داد الگوی ارتباطی خانواده میتوانند تغییرات تابآوری دانش آموزان را پیشبینی نمایند .(R۲= ۰/۰۶۲) و مولفه گفت و شنود الگوی ارتباطی خانواده به صورت مثبت و معنادار و مولفه همنوایی به صورت منفی و معنادار بر تاب آوری دانش آموزان تاثیر دارد و خود تنظیمی هیجانی تاثیر مثبت و معناداری بر تاب آوری دانش آموزان دارد و رگرسیون مورد نظر معنادار می باشد. ۰/۰۵