علی صدرممتازی - استادیار گروه عمران دانشکده فنی دانشگاه گیلان
فرید حاتمی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، گروه عمران، دانشکده فنی دانشگاه گیلان

بتن خود تراکم (Self Compacting Concrete) بتنی است جدید با کارایی و قابلیت شکل پذیری بالا و مقاوم در برابر جداشدگی دانه ها که برای اولین بار در سال 1988 در ژاپن تولید شده است . این بتن بدون احتیاج به لرزاننده و مترا کم کننده میتواند به راحتی در میان فضای بین میلگردها تحت اثر وزن خود جریان یابد . بتن خود تراکم با داشتن ویژگی های مخصوص خود می تواند دوام و پایایی را در سازه های بتن آرمه به طور قابل ملاحظه ای افزایش دهد.در این مقاله ابتدا به نحوه پیدایش و تعریف علمی بتن خود تراکم پرداخته و سپس آن را از لحاظ مواد تشکیل دهنده با بتن معمولی مقایسه می کنیم . روش طرح اختلاط و روش های آزمون تعیین خود تراکمی در آزمایشگاه و کارگاه معرفی و ارایه شده است. پس از انتخاب اختلاط، بتن خود تراکم با استفاده از مصالح محلی و پودر سنگ آهک ساخ ته شد . آزمون های پذیرش آزمایشگاهی خود تراکمی بر روی آن انجام گرفت که نتایج رضایت بخش بوده است.

بتن خود تراکم، کارآیی، مقاومت در برابر جداشدگی، قابلیت پرکنندگی، قابلیت عبور