جایگاه و نقش تغذیه بر مدیریت اخلاق با رویکرد تبیین کنترل خشم

رابطه بین خلق و خوی انسانی و تغذیه امری انکار ناپذیر است. بر این ادعا، دلایلی وجدانی، تجربی و دینی (وحیانی) میتوان برشمرد. امروزه دانش تجربی نیز وابستگی بین تغذیه و خصلتهای اخلاقی را اثبات نموده است که عدم تعادل در نوع و مقدار تغذیه و ترکیبات لازم و نوع مزاج و تناسب آن باتغذیه او سبب نقص و یا تغییر در خلق وخوی فرد میشود. هدف از پژوهش پیش روی، بررسی نقش تغذیه بر اخلاق با رویکرد تبیین قوه غضبیه و کنترل خشم است. جمع آوری داده ها با مراجعه به منابع تفسیری و حدیثی صورت گرفته است. جهت تحلیل داده ها و پاسخ به سوالات پژوهش از روش تحلیلی اسنادی و مفهومی استفاده شد. یافته ها نشان داد دقت در انتخاب الگوی تغذیه ای سالم مبتنی بر آموزه های وحیانی بر شاخص های اخلاقی از جمله پرهیز از رفتارهای غیرمتعادل و کنترل قوه غضب تاثیری مثبت برجای می گذارد. علاوه بر این، توصیه آیات و روایات به بهره گیری از گونه های خاص غذایی و شیوه های تغذیه مناسب در راستای بهبود رفتارهای زمینه ساز خروج قوه غضبیه از اعتدال و شیوه های کنترل خشم بر پایه بهر گیری از برنامه های صحیح غذایی از نتایج این پژوهش هستند.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، طب ، تغذیه ، مزاج ، رذایل اخلاقی ، قوه غضبیه