فرهنگ سازی مصرف غذای طیب

غذا و محصولات غذایی یکی از مهمترین مسائلی هستند که در همه زمانها مورد توجه مردم بوده اند و در طول تاریخ نیز مطالعات و فعالیتهای گسترده ای برای ارتقای کمی و کیفی آن شده است. در قرآن مجید نیز آیات زیادی در مورد غذا و ویژگیهای غذای خوب وجود دارد که نشان دهنده اهمیت آن در رشد و ارتقای انسانها است. هدف از انجام این پژوهش پرداختن به یکی از جنبه های حوزه تغذیه میباشد که کمتر مورد توجه قرار گرفته و آن طیب بودن غذا است. در این راستا مفهوم طیب و تفاوت معنایی حلال بودن غذا و طیب بودن آن و فرهنگسازی غذای طیب نیز مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. این تحقیق از نوع مقاله مروری و بر اساس مطالعه کتابخانه ای و بررسی متون است. یافته ها و نتیجه گیری: در قرآن مجید واژه طیب برای موضوعات متعددی به کار رفته است که یکی از مهمترین آنها حوزه غذا، تغذیه و محصولات غذایی است. هر غذایی از منظر قرآن طیب نیست بلکه غذایی را طیب گویند که علاوه بر حلال بودن میبایست سالم و غیر مضر، خوب و پاکیزه، مطابق با طبع و طبیعت و دلچسب و گوارا باشد. از اینجا مشخص میشود که با وجود همراهی حلال و طیب در برخی از آیات قران، واژه طیب مفهوم بسیار گسترده ای دارد.هو باید در جهت ارتقاء سطح آگاهی و ایجاد فرهنگ در بین مردم توجه همه جانبه گردد.

کلیدواژه ها:

قرآن ، غذا ، فرهنگ سازی ، غذای طیب.