بررسی اصول حمل ونقل و انبارداری گندم با رویکرد کاهش ضایعات

متاسفانه در حین فرایند تولید گندم، ضایعاتی نیز ایجاد میشود که در چهار دسته حمل ونقل، انبارداری، بوجاری و تبدیل طبقه بندی میشوند. قسمت عمده ضایعات، مربوط به مراحل برداشت و پس از آن (تا مرحله مصرف) میباشد. گندمی که از زمین کشاورزی برداشت میشود، بارگیری شده و به انبارها منتقل میشود. لذا عدم برنامه ریزی و مدیریت صحیح در این مراحل، منجر به افزایش ضایعات گندم و همچنین افزایش هزینه حمل ونقل گندم میشود. در مرحله حمل ونقل، مهمترین عواملی که موجب افزایش ضایعات گندم میشود، وسایل نقلیه فرسوده و غیر استاندارد میباشد. لذا تخصیص تسهیلات برای خرید کامیونها و ماشینهای استاندارد حمل گندم و یا استفاد از حمل ونقل ریلی گندم به جای حمل جاده ای و همچنین استفاده از چادر ماشین برای کامیونهای حمل گندم میتواند به بهبود شرایط و کاهش ضایعات کمک شایانی کند. در مرحله انبارداری نیز خسارتهای کمی و کیفی غلات انبار شده، در اثر حمله آفات و نشو و نمای میکروارگانسیمها و یا به علت افزایش رطوبت و گرما در انبارها و سیلوها، تغییرات مهمی در جهت کاهش ارزش غذایی و صنعتی این محصولات را پدید می آورد و از مرغوبیت آن کاسته میگردد. کنترل آلودگی به آفات انباری، یکی از پارامترهای اصلی حفظ کیفیت در ذخیره سازی است و در صورتی که آفات پیش از ورود به انبار کنترل نشود، میتواند منجر به آسیب و از دست رفتن محصول گردد.

کلیدواژه ها:

گندم ، ضایعات ، حمل ونقل ، انبارداری ، نان