تحلیل فضایی فقر شهری در شهر بیجار

هدف این پژوهش، بررسی و تحلیل فضایی فقر شهری در سطح بلوک های آماری شهر بیجار می باشد. پژوهش حاضر از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی و بنابر هدف، کاربردی می باشد. داده ها از بلوک های آماری مرکز آمار استخراج شده و برای طبقه بندی داده ها از نرم افزار Gis بهره گرفته شد. همچنین با توجه به این که شاخص های مورد مطالعه پژوهش از نوع منفی و مثبت بودند، بسته به جهت هر شاخص از رابطه مثبت یا منفی روش بی مقیاس سازی فازی در نرم افزارExcel استفاده شد. ابتدا ۱۲ شاخص فقر اقتصادی با روش فازی بی مقیاس شدند و در محیط نرم افزار Gis فراخوانی شد و با روش لکه های داغ و خود همبستگی موران تحلیل فضایی شدند. بر اساس نقشه پهنه بندی تولید شده می توان گفت، ۲۵۹ بلوک شهری، که ۸۰/۲۷ درصد جمعیت شهر را به خود اختصاص داده اند، در پهنه خیلی مرفه شهری قرار گرفته اند، ۲۷۹ بلوک با ۱۶/۳۳ درصد از جمعیت شهری در پهنه مرفه، ۴۹۷ بلوک و ۳۱/۳۷ درصد جمعیت در پهنه متوسط و نهایتا پهنه فقیر و خیلی فقیر با مجموع ۲۷۴ بلوک و ۷/۱ درصد جمعیت را به خود اختصاص داده اند. براساس نتایج روش خودهمبستگی موران نیز می توان گفت که نحوه پراکنش شاخص های فقر به صورت الگوی خوشه ای است به این گونه که پهنه های قوی فقر شهری به سمت شمال شرق سوق یافته اند.

کلیدواژه ها:

تحلیل فضایی ، فقر شهری ، شاخص موران ، روش فازی ، شهربیجار