بررسی و مقایسه شاخص های نورشناخت هواویزهای جو در دو منطقه شهری در ایران

هواویزها ذرات جامد و مایع معلق در جو هستند که با تغییر خواص فیزیکی و تابشی ابرها بر بودجه تابشی جو تاثیر می گذارند. عمق نوری هواویزها (AOD) و نمای آنگستروم (α) از مهم ترین ویژگی های هواویزها به شمار می روند. هدف از مقاله حاضر، مقایسه ویژگی های فیزیکی و نوری هواویزها در دو منطقه شهری تهران و مشهد برای دوره ۴ ساله از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ است. برای رسیدن به این هدف، داده های سنجنده OMI برای تعیین و محاسبه نمایه های نوری هواویزها به کار رفته است. مقایسه توزیع بسامد فصلی AOD (۵۰۰ nm) در تهران و مشهد بیانگر این است که در همه فصول مقدار AOD در تهران بیشتر از مشهد بوده و به طور کلی غلظت هواویزهای تهران بیشتر از مشهد است. در هر دو شهر، بیشترین مقدار AOD در فصل بهار و تابستان رخ می دهد. هم چنین کمترین مقدار AOD برای تهران و مشهد مربوط به فصل زمستان است. بررسی تغییرات روزانه α نیز نشان می دهد که مد غالب هواویزهای تهران مخلوطی از ذرات ریز و درشت و مد غالب هواویزهای مشهد از نوع ذرات ریز است. مقایسه توزیع بسامد فصلی α در تهران و مشهد حاکی از آن است که در هر فصل هواویزهای مشهد دارای ابعاد کمتر از هواویزهای غالب در تهران است

کلیدواژه ها:

هواویزها ی جو ، نمای آنگستروم ، عمق نوری هواویزها ، ماهواره OMI