ارزیابی ریسک بهداشتی، ایمنی و محیط زیستی واحد هیدروکراکر شرکت پالایش نفت بندرعباس به روش EFMEA
محل انتشار: فصلنامه محیط شناسی، دوره: 39، شماره: 4
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 142
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESJ-39-4_008
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1401
چکیده مقاله:
بخش واکنش واحد هیدروکراکر در واحدهای پالایشگاهی دارای بالاترین فشار عملیاتی است لذا، بهره برداری در این فشار بسیار حساس است و ریسک نشتی را بالا می برد. هدف این تحقیق ارزیابی ریسک بهداشتی، ایمنی و محیط زیستی واحد هیدروکراکر شرکت پالایش نفت بندرعباس است. برای شناسایی جنبه های زیست محیطی و ایمنی و بهداشتی از روش EFMEA استفاده شده است. دو فرم داخل و خارج از کشور با هم تلفیق شده اند و فرم واحد هیدروکراکر طراحی شده است. جنبه ها در زمان عادی و تعمیرات اساسی از فعالیت های واحد شناسایی و ارزیابی می شوند. بدین منظور ۲۴ فعالیت در زمان عادی و ۶ فعالیت در زمان تعمیرات اساسی بررسی شده است. شناسایی و رتبه بندی جنبه ها بر اساس تجربیات قبلی از حوادث به وقوع پیوسته و مشاهدات عینی صورت پذیرفته است. ۲۹۱ جنبه در سه مرحله از چرخه حیات تولید، مصرف و دفع ضایعات شناسایی و ارزیابی شده اند که از این تعداد ۱۱۹ جنبه با عدد اولویت ریسک بالاتر از درجه مخاطره پذیری بوده اند. درجه مخاطره پذیری برابر با عدد ۱۱۳ و به روش توزیع فراوانی محاسبه شده است لذا، جنبه هایی که RPN بالاتر از درجه مخاطره پذیری داشته اند اولویت بندی و به منزله فعالیت های بحرانی در نظر گرفته شده اند. سپس، ۱۰ درصد از RPN های اولویت بندی شده به سه دسته ریسک های خیلی بالا، بالا و متوسط تقسیم بندی و تجزیه و تحلیل شدند و برای آن ها اقدامات اصلاحی تعریف شد. نتایج نشان داد، بالاترین جنبه را ریسک زیست محیطی در زمان تعمیرات اساسی با RPN۳۴۳ و مربوط به مصرف به خود اختصاص داده است. بیشترین ریسک های واحد مربوط به ریسک ایمنی و بهداشتی با تعداد ۶۸ مورد نسبت به ریسک زیست محیطی برابر با ۵۴ مورد است لذا، نتایج بررسی ها نشان می دهد واحد هیدروکراکر از سیستم کنترل ایمنی، بهداشتی و محیط زیستی نسبتا بالایی برخوردار است، اما به علت عملکرد این واحد در فشار و دمای بالا انجام اقدامات اصلاحی و کنترلی قوی تر برای ارتقای ایمنی امری ضروری به نظر می رسد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه بندرجا
Master of Environmental Management, Islamic Azad University Bandar Abbas Branch
سیدعلی جوزی
Associate Professor of Environment, College of Engineering, Islamic Azad University North Tehran Branch