مدل سازی تغییرات کاربری اراضی سواحل استان مازندران با استفاده از LCM در محیط GIS

استان مازندران به دلیل واقع شدن در خط ساحلی دریای خزر و دارا بودن شرایط منحصر به فرد همواره در معرض توسعه و تغییرات بوده است. با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور می توان پایش و مدل سازی تغییرات کاربری اراضی را به منظور مدیریت این استان حساس انجام داد. بنابراین این مطالعه با هدف مدل سازی تغییرات کاربری اراضی مناطق ساحلی استان مازندران با استفاده از LCM انجام شد. آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره Landsat متعلق به سالهای ۱۳۶۷، ۱۳۷۹، ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰ انجام شد. مدل سازی نیروی انتقال با استفاده از پرسپترون چند لایه شبکه عصبی مصنوعی و ۸ متغیر انجام پذیرفت. تخصیص تغییر به هر کاربری با استفاده از زنجیره مارکف محاسبه شد. سپس با استفاده از مدل پیش بینی سخت و دوره واسنجی ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۵ مدل سازی برای سال ۱۳۹۰ صورت گرفت و برای ارزیابی صحت با نقشه واقعیت زمینی سال ۱۳۹۰ مورد مقایسه قرار گرفت. در پایان نیز با استفاده از دوره واسنجی ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ پوشش سرزمین سال ۱۳۹۵ پیش بینی شد. نتایج نشان داد در کل دوره مورد مطالعه، ۳۳۴۸۷ هکتار از وسعت جنگل کاسته و به ترتیب ۲۱۳۶۷ و ۱۳۱۵۵ هکتار به وسعت اراضی کشاورزی و مناطق مسکونی اضافه شده است. نتایج مدل سازی نیروی انتقال با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی در اکثر زیر مدل ها صحت بالایی را نشان داد. خطای کل در مدل سازی برای سال ۱۳۹۰، ۸۴/۱۲% به دست آمد که نشان دهنده انطباق زیاد تصویر پیش بینی شده مدل با تصویر واقعیت زمینی و قابل قبول بودن مدل است. نتایج مدل سازی برای سال ۱۳۹۵ نشان داد، که مساحت کاربری جنگل و اراضی باز در این سال نسبت به ۱۳۹۰ کاهش و کاربری کشاورزی و مسکونی افزایش خواهند یافت.

کلیدواژه ها:

Artificial Neural Network ، Coastal Areas of Mazandaran Province ، land cover changes modeling ، LCM