مقابله با بیابان زایی با تاکید بر توانایی مناطق بیابانی (مطالعه موردی: استان اصفهان)
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: فصلنامه محیط شناسی، دوره: 38، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_JESJ-38-3_014
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 131
نویسندگان
استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
چکیده
دانستن درباره بیابان های ایران از آن حیث اهمیت دارد که شرایط جغرافیایی و اقلیمی بیابان خود به خود، هیچ گاه رو به گسترش نبوده و نیست. آنچه بیابان ها را گسترش می دهد رابطه ای است که از نظر طبیعی مناطق بیابانی با محیط پیرامون خود دارند. تخریب منابع آب و خاک و بویژه پوشش گیاهی در مناطق کمربندی بیابان های ایران، شرایطی را فراهم آورده که بیابان زایی و گسترش آنها را در حاشیه بیابان ها سبب شده و تشدید می کند. از این روی این بخش تحت تاثیر دگرگونی های اجتماعی و اقتصادی حداقل یک قرن اخیر به سوی وضعیتی بحرانی پیش رفته و روز به روز به وسعت آن افزوده می شود. این تحقیق به روش اسنادی و با تحلیل داده های موجود در بوم های بیابانی استان اصفهان با هدف معرفی پدیده بیابان زایی در این استان و راهکارهای مقابله با آن با استفاده از قابلیت های موجود این مناطق همچنین معرفی استعدادها و توانائی های قابل بهره برداری این مناطق از جمله اکوجهانگردی، و ژئوجهانگردی و جهانگردی ورزشی انجام گرفته است. نتیجه این که اگرچه شرایط شکننده اکولوژیک مناطق بیابانی را باید به عنوان یک واقعیت پذیرفت، اما صرف نظر از این واقعیت از لحاظ طبیعی و همچنین از جنبه های اجتماعی و فرهنگی جلوه های خاصی را نظیر تنوع شرایط اقلیمی، اجتماعات عشایری، روستایی، اشکال متنوع زندگی کوچ نشینی و یکجا نشینی و گوناگونی فرهنگی به وجود آورده است که می توان با مدیریت سرزمین علاوه بر ایجاد بستر توسعه پایدار از این منابع به نحو مطلوب استفاده کرد.کلیدواژه ها
Crisis Management, Desertification, erosion, Forestاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.