بررسی منحنی فضایی زیست محیطی کوزنتس در کشورهای آسیایی (مطالعه موردی: گاز دی اکسیدکربن و ذرات معلق)

منحنی زیست محیطی کوزنتس یکی از شناخته شده ترین مفاهیم در حوزه اقتصاد محیط زیست است که در خلال بیست سال گذشته در ابعاد مختلف توسعه یافته است. یکی از پیشرفت های جدید در مطالعه رابطه میان رشد اقتصادی و کیفیت زیست محیطی، توجه به ماهیت فضایی پدیده های زیست محیطی است که به نام خودهمبستگی فضایی پدیده های زیست محیطی شناخته می شود. ایده منحنی فضایی زیست محیطی کوزنتس کاملا شبیه منحنی زیست محیطی کوزنتس است، با این تفاوت که به پدیده خودهمبستگی فضایی آلاینده های زیست محیطی به عنوان یکی از متغیرهای توضیحی مدل توجه می کند. این مقاله تلاش می کند تا با استفاده از مدل داده های تلفیقی فضایی، منحنی فضایی زیست محیطی کوزنتس را برای دو آلاینده دی اکسیدکربن و ذرات معلق در حوزه جغرافیایی کشورهای آسیایی و در بازه زمانی ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۷ برآورد سازد. هدف این تحقیق پاسخ به این سوالات است که آیا پدیده خودهمبستگی فضایی در خصوص آلاینده جهانی دی اکسید کربن و آلاینده محلی ذرات معلق وجود دارد و اهمیت آن به چه میزان است. یافته ها نشان می دهند که سرریز فضایی آلاینده های دی اکسید کربن و ذرات معلق به ترتیب قادر به توضیح ۱۰ و ۱۷ درصد از تغییرات آلاینده ها در کشورهای آسیایی هستند. همچنین نتایج نشان دهنده وجود رابطه ای به شکل U معکوس میان درآمد سرانه و تولید سرانه گاز دی اکسید کربن و رابطه ای مثبت میان درآمد سرانه و میزان تولید ذرات معلق در هر مترمکعب است.

کلیدواژه ها:

خودهمبستگی فضایی ، کشورهای آسیایی طبقه بندی ، مدل های داده های تلفیقی فضایی ، منحنی فضایی زیست محیطی کوزنتس